Eίδα ένα όνειρο τις προάλλες. Πως είχε γεμίσει ο κόσμος καλούς ανθρώπους. Καλούς , ευγενικούς, πρόσχαρους ανθρώπους. Που το χαμόγελό τους έβγαινε από την ψυχή τους βαθειά. Που η χα[...]
Εκείνη την ώρα σταματούσαν όλα. Τα πάντα . Ακόμη και το παιχνίδι. Για να πω την αλήθεια, φεύγαμε και από το σχολείο νωρίτερα. Δήθεν ότι κάπου είχαμε να πάμε. Κατά κάποιο τρόπο ,αλή[...]
Ήταν τις προάλλες στο σπίτι της θείας Ουρανίας, που φτιάχνει πολύ ωραίο γλυκό κυδώνι. Πραγματικά ωραίο κυδώνι. Την ώρα λοιπόν που ο Γιαννάκης έχει βουτήξει τα δακτυλάκια του στο σι[...]
Ύφος χαμένος στο διάστημα και το λουκ του αλλού νυχτωμένου. Μοιάζει σα έχει ξυπνήσει από λήθαργο (τα μαλλιά του να αρνούνται να υποκύψουν σε οποιοδήποτε νόμο του πλανήτη και του τζ[...]
Θα το πάρω σα σημάδι και σαν να θέλει κάτι να μου πει το σύμπαν και ό,τι το κρατάει σε οργάνωση. Ονειρευόμουν λοιπόν ένα ωραίο ταξίδι στον αμερικάνικο Νότο. Είχα “τσακίσει[...]
Η νέα μόδα έρχεται από τους δρόμους και ,πρέπει να σας πω, σταματάει εκεί. Εκεί συχνάζει. Αποκλείεται να μην πέσετε πάνω της. Στέκεται με μια μπύρα στο χέρι και πιάνει την κουβέντα[...]
Είναι η ώρα της μόδας ακριβώς, αν και μπορεί να πηγαίνει το ρολόι μου λίγο μπροστά (είναι ξε-αγχωτικό κόλπο αυτό, το συστήνω ανεπιφύλακτα) και παρατηρώ πως φοράω λάθος παπούτσια γι[...]
Το καλοκαίρι, πιστεύω, είναι κινητή γιορτή για την ακρίβεια πέφτει σε διαφορετικές εποχές για τον καθένα. Είναι -να πω καλύτερα- customised -δηλαδή στα μέτρα σου και στα γούστα σου[...]
Επαιζε ένας φίλος τις προάλλες μουσική σε ένα κλαμπ και μας είχε πει να περάσουμε. Θα περνούσαμε ή και όχι. Του είχα πει ναί. Θα κάνεις καμμιά βόλτα από εκεί απόψε; με ρωτάει φίλη [...]
Είναι σαν η Κλόντια Σίφερ να διαφημίζει προϊόντα για την ακμή. Πείθει; Δεν πείθει. Γεννήθηκε έτσι η κοπελα με δέρμα λείο και φωτεινό, δεν την έκανε η κρέμα που έστρωσε στο μάγουλο.[...]
Το Lost δεν το ξεκίνησα ακόμη. Το παίζει η ΝΕΤ αλλα το ρισκάρεις λίγο γιατί μπορεί ξαφνικά να δεις τη λύση του μυστηρίου πριν καλα καλά δεις το μυστήριο (εχει συμβει με άλλες σειρε[...]
Καιρό ήθελα να το αναφέρω – νομίζω όμως πως είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα που καίει ο Αύγουστος, να μιλήσουμε για τα μπεκ- ξέρετε, τα ποτιστήρια, που πετάνε νερό ακτινωτά και δροσί[...]
Μπαίνει φουριόζα μέσα στο μαγαζί και αρχίζει να φωνάζει. Από αυτές τις “άσε-με-εμένα-να-τους-δειξω-εγώ-χρυσή μου” κυρίες, ώρα αιχμής στα Νότια Προάστια (να σου πω Γλυφά[...]
Tίποτε σπουδαίο. Έβαλα λίγη ζάχαρη στην άκρη του πάγκου της κουζίνας. Και γύρισα στη δουλειά. Κόλησα πάλι στην οθόνη του κομπιούτερ, έντερ, ντιλίτ, άλτ-σιφτ, ντιλίτ, ντιλίτ. Κάθε τ[...]
Η κατάσταση αυτή τη στιγμή έχει ακριβώς έτσι. Έξω το θερμόμετρο «χτυπάει» κάτι 37άρια όπως είχε προβλέψει χτες ο καιρός στην τηλεόραση (Αύγουστος είναι, τι περιμένεις, ψυχρές μάζες[...]
/ Δημοσιεύτηκε στη στήλη:ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ, στα ΝΕΑ, 4 Φεβρουαρίου 2005 / Υπάρχει πια μια οικειότητα. Μια επαφή, ένα κάποιο δέσιμο. Μπήκε στη ζωή μας με έναν αέρα μυστηρίου να τον τυλ[...]
Είχε σταματήσει η οικογένεια με τα αλάρμ στο αμάξι και διάλεγε έλατο. Δεν διαλέγεις έλατο στο άψε-σβησε, θέλεις ώρα. Να δεις, να μην είναι μικρό, αλλά να χωράει και στο σαλόνι, να [...]
Ωραία ιδέα το καλοκαίρι στην πόλη. «Ιδέα» όμως- να εξηγούμαστε, να μην παρασυρθεί κανείς και το πάρει εντελώς στα σοβαρά. Καλοκαιρινή ραστώνη. Άλλη ωραία ιδέα κι αυτή, κατα[...]
Παίρνεις φόρα για ξεκινήσεις το ανέκδοτο και κατά το σύνηθες “κόβεις” πρώτα γυρω φάτσες. Αν το έχετε ξανακούσει, πείτε το , λες. Το έχουν ξανακούσει. Και αυτό. Και το ά[...]
Ένα πράγμα είχα να θυμηθώ, το ξέχασα. Κρίμα γιατί ήταν της νέας σειράς με άρωμα πορτοκάλι και έξτρα προστασία για τον καυτό ήλιο του μεσημεριού. Αλλά απο αντηλιακά βρωμάει ο τόπος,[...]
Είναι πλέον σίγουρο, μην το ψάχνεις άλλο- στραβός είναι ο γιαλός. Φαίνεται πια το πράγμα. Και εκείνο το “στραβά αρμενίζουμε” είναι μια φυτεμένη επινόηση, ένας σπόρος αμ[...]
Koίταξα δεξιά, κοίταξα αριστερά – σκέφτηκα να κοιτάξω κάτω από το τραπέζι μήπως και είχε πέσει και δεν το πρόσεξα. Το λάιφστάιλ πουθενά. Άφαντο. Εδώ ήταν- όλοι το είχαμε δει, έτσι[...]
Εντάξει λοιπόν. Το πήραν.Με γεια΄τους , με χαρά τους στον Πειραιά τους. Να το χαίρονται. Να το ποτίζουν, να το ταίζουν και να ηρεμήσουν. Φτάσαμε και εμείς εκεί και γυρίσαμε πίσω. Σ[...]
“Τί είναι αυτό, καινούργιο;” ρωτάει εκείνη καθώς ξεφυλλίζει ευτραφές περιοδικό με έξτρα ένθετο για όλα τα μαγιό της αγοράς και εικοσι δύο συμβουλές για να τον ξετρελλάν[...]
Λοιπόν φέτος το έχω αποφασίσει . Το σκέφτηκα, το μέτρησα, το υπολόγισα σε βάθος χρόνου. Ο Αγιος Βασίλης να μην φέρει τίποτε, αλλά αν μπορεί να πάρει κάτι. Τις πιστωτικές κάρτες -θα[...]
“Εχεις δεκα δευτερόλεπτα να απαντήσεις. Ποιά ηταν η τελευταία δήλωση του Θέμου; ” με ρωτάει με βλέμμα σαδιστή καθηγητή λίγο πριν πάρει τις κόλλες από τους μαθητές. Του [...]
Ακόμη και η καταστροφή έχει τα καλά της. Ας πούμε μπορείς να βγάλεις μια ωραία φωτογραφία με φόντο το γιγάντιο κύμα ή με το μεταλλαγμένο καλαμάρι παρέα, με τον πλανήτη φλαμπέ και τ[...]
Ο Ντέιβιντ Λιντς είναι ο σκηνοθέτης που μπορεί να κάνει το ασυνάρτητο να δείχνει τόσα ασυνάρτητα γοητευτικό, που ξεχνάς πόσο ασυνάρτητο ήταν στην αρχή – εκτός και αν δεν θέλε[...]