Δεν ξέρω αν ανάβουν φωτάκια, αν χτυπάει συναγερμός, αν κάποιο ανησυχητικό θόρυβο κάνει , ή μόνο κολλάει και δεν προχωράει άλλο, αλλά το σύστημα δεν πάει καλά.
Δηλαδή ,εννοώ, δεν πάει καλά καθόλου . Έχεις συνεχώς την αίσθηση ότι κάτι καίγεται. Να είναι το λάδι που μας σερβίρουν; Η φωτιά από τις τιμές στα καύσιμα, τα πυρακτωμένα ράφια των ανατιμήσεων; Ή απλά , εγώ ξέχασα το μάτι αναμμένο;
Από κάπου μπάζει. Από παντού μπάζει . Από τις τρύπες που ανακάλυψαν οι άχρηστοι και λοιποί τυχάρπαστοι και μπούκαραν σαν αρουραίοι στο αμπάρι. Από τις πόρτες που άφησαν ανοιχτές οι επιτήδειοι για τους δικούς τους και έμπιστους, οι βολεψάκηδες για τους καλούς τους φίλους και οι αχόρταγοι για εκείνους που θα τους βοηθήσουν να φάνε μετά μαζί παρέα. Ή μπορεί και να ξέχασα εγώ ανοιχτά και κάνει ρεύμα.
Και το βλέπω τώρα όλο αυτό να βουλιάζει . Αφού ήρθε το βάρος και κάθισε στη μια μεριά ,εκεί που μαζεύτηκαν τα πολλά τα λεφτά . Εκεί που ξεχείλισαν τα δάνεια και πιάνουν πάτο τα καταναλωτικά που μοιράζουν οι τράπεζες σαν διαφημιστικά φυλλάδια για ινστιτούτα αδυνατίσματος. Εκεί συγκεκριμένα, που το πλαστικό χρήμα έγινε βαρύ κι ασήκωτο και οι μισθοί κόλλησαν τόσο κάτω που όλα γύρω πήραν ύψος και φαίνονται θεόρατα . Ή μήπως ,πάλι, εγώ ξεχάστηκα, σήκωσα κάτι βαρύ και πιάστηκα;
Και το χειρότερο, ποιο; Που στο τέλος θα πιστέψεις, ότι στ΄ αλήθεια ξεχάστηκες, ότι – ε, και;- απλά ακρίβυνε λίγο ο καφές- και ότι ‘σιγά τώρα, ποιος παίρνει αύξηση; Α, κι εκείνα τα παλιά τα δέντρα , ξέχνα τα κι αυτά, βάλε πράσινο στην ταράτσα . Και οι διακοπές;- μια ιδέα είναι, δούλεψε τώρα πού’ σαι νέος, ξέχνα που είχες χρόνο (τι τον έκανες;) και τρέξε, αφού ξέχασες ,να προλάβεις.
Μην ξεχνάς μόνο τη δόση από το δάνειο, να βλέπεις τις ειδήσεις στην τηλεόραση και να λες τη γνώμη σου όταν σε ρωτάνε .Αυτά, πάνω κάτω δηλαδή και για να δεις ότι σε σκέφτομαι : «Ευτυχισμένος ο Μάης του 68!»
