Παίρνεις φόρα για ξεκινήσεις το ανέκδοτο και κατά το σύνηθες “κόβεις” πρώτα γυρω φάτσες. Αν το έχετε ξανακούσει, πείτε το , λες. Το έχουν ξανακούσει. Και αυτό. Και το άλλο, μην μπαίνεις καν στον κόπο. Όλα τα έχουν ξανακούσει. Μεταξύ μας, δεν υπάρχει ανέκδοτο που να μην έχουμε ακούσει. Πιό… μεταξύ μας, ζούμε σε ένα ανέκδοτο (γέλια). Δεν υπάρχουν άλλα για να πεις. Τέλειωσαν. Τα ακυρώσαμε . Τα χάσαμε στο δρόμο έτσι όπως το πάμε, στην πλάκα. Γιατί για να πεις ένα αστείο, πρέπει κάτι να γίνεται στα σοβαρά. Σοβαρά τώρα, στη χώρα του χαβαλέ κοίτα να δεις ποιοί στέκονται απέναντι. Οι σοβαροί; Μπα! Αυτοί που δεν κατάλαβαν το αστείο -στο ίδιο ανέκδοτο δηλαδή είναι κι αυτοί, με άλλους ρόλους. “Κάστινγκ” για χοντρά γέλια και χαβαλές να γίνεται.
Το άλλο το έχεις ακούσει; Αυτο με τους παπάδες; Παλιό. Εκείνο με τα γιαούρτια; Ληγμένο. Το άλλο με τα σούπερ-μάρκετ; Καλά, από ήρθες; Από άλλο ανέκδοτο; Πάμε πάλι. ‘Ηταν μια φορά ένας που ελεγε ψέματα. Χα, αστείο είναι αυτό; Να σου πω δέκα τέτοιους. Ήταν, που λες, ένας που δεν είχε δεκάρα και δεν είχε και καμμια τύχη. ΄Ελα, το ξέρουμε, , άλλο. Ήταν ένας άλλος και ο κολητος του.’Αστο, ξέρω πού το πάς.Ήταν κάτι καινούργια, ωραία, στάδια και δεν ήταν κανένας μέσα. Ωραίο αυτό, καλή προσπάθεια, αλλά ποιός δεν το ξέρει! Ήταν ένας άλλος που περπατούσε στο δρόμο και ξαφνικά και … Ελα τώρα, το έμαθαν όλοι , την ίδια στιγμή. Λοιπόν, άκου αυτό. Ήταν μια φορά, αυτοί και οι άλλοι. Μετά αυτοί και οι αλλοι πήγαν μαζί. Αυτοι που έλεγαν αυτά, με τους αλλους που έλεγαν εκείνα. Όλοι, στο ίδιο, μεγάλο ανέκδοτο. Οκέι, γνωστό, αλλά συνέχισε, για να γελάσουμε. Τί , έχασες το χιούμορ σου; Πλάκα κάναμε. Κάνει κανείς τίποτε άλλο; Το άλλο το ξερεις ;Με την πορτοκαλάδα στο αεροπλάνο; Παλιό αλλα καλό.