Πώς λέμε «αρχίζει το ματς»; Έτσι. Αλλά, ακριβώς έτσι. Κλείνουμε το τηλέφωνο για να μην ενοχλούν οι άσχετοι (κρατάμε το κινητό στο αθόρυβο, για τα απαραίτητα στην εξέλιξη sms), βάζουμε να ακούγεται ηλεκτρονικό τάνγκο από τους Gotan Project μέχρι ο διαιτητής να σφυρίξει την έναρξη. Ανοίγουμε το φακελάκι (τρελές πωλήσεις στη Γερμανία) με μυρωδιά φρεσκοκομμένου γκαζόν γιατί αν δεν το μυρίζεις το γήπεδο, δεν το ζεις. Έχουμε πάρει και παγωτό, από αυτό το φοβερό σπιτικό που έφεραν οι Ναξιώτες στη Βουλιαγμένη. Φοράμε την φανέλα της Αργεντινής –γιατί αν δεν υποστηρίζεις μια ομάδα είναι σα να βλέπεις θρίλερ που δεν σου λέει στο τέλος ποιός το΄κανε- άλλωστε εδώ δεν στέλνουμε sms για να ψηφίσουμε το νικητή, αλλά σκοράρουν οι παίκτες με τον παραδοσιακό τρόπο, σουτ και γκολ, επέλαση στην μικρή περιοχή και γκολ, κεφαλιά και γκολ, οφ-σάιντ και όποιος αντέχει βλέπει και τα πέναλτι.
Εκείνος πάλι, είναι Βραζιλία . Πάντα το το αντίθετο. Από το πρωτάθλημα κιόλας- πράγμα το οποίο με προσποίηση ξεπερνάμε. Είναι καλό να υπάρχει αντίλογος και καλύτερο να πατάς ένα κουμπί και να σταματάει όταν σε εκνευρίζει (να θυμηθώ να τσεκάρω μήπως δουλεύει εδώ το sms). Ωστόσο κάπου συμφωνούμε- στους «μικρούς» που κάνουν την έκπληξη. Και σε εκείνους που βγαίνουν στην επίθεση και ξεχνάνε να γυρίσουν πίσω. Στους Ισπανούς, (εγώ και στους Ιταλούς, το ομολογώ) επίσης και σε αυτούς που δεν παίζουν για τους χορηγούς και μόνο. Σε κάτι τρελούς που παίζουν για την πάρτη τους. Είσαι με το θέαμα, αλλα πάνω από αυτό, είσαι με την ομάδα σου αλλιώς δες το Holiday On Ice. Κατ΄αρχάς γνωρίζουμε πως φταίει ο διαιτητής μέχρι της αποδείξεως του αντιθέτου , γιατί κάποιος πρέπει να φταίει όταν χάνουμε. Φταίει και ο σχολιαστής με τον τρόπο που προφέρει το όνομα του αναπληρωματικού στον πάγκο του Τόνγκο (είμαστε και με το Τόνγκο). Κάνουμε διάλειμμα (λίγες δουλειές, λίγες βουτιές, λίγο Ηρώδειο) αλλά επιστρέφουμε στις οθόνες με βαθιές εισπνοές φρεσκοκομμένου γκαζόν. Δεν απαντάμε σε προκλήσεις του τύπου «έτσι χορεύεται η σάμπα» και σε ο,τιδήποτε εμπλέκεται το επίνειο της Αθήνας. Και κυρίως όταν μας έρθει η μπάλα στα πόδια, αυτοσχεδιάζουμε.
03 Οκτ 2008
