Σκαρφάλωσε ο υδράργυρος

Ένα πράγμα είχα να θυμηθώ, το ξέχασα. Κρίμα γιατί ήταν της νέας σειράς με άρωμα πορτοκάλι και έξτρα προστασία για τον καυτό ήλιο του μεσημεριού. Αλλά απο αντηλιακά βρωμάει ο τόπος, κανένα πρόβλημα. Ούτε για τη μυρωδιά – πορτοκάλι, που την σκεπάζει η μυρωδιά- καλοκαίρι, αυτή που ακολούθησε υπνωτισμένο το πλήθος και βγήκε από τα σπίτια του κατευθείαν Βουλιαγμένη (με ενδιάμεσο σταθμό Συγγρου – Φιξ ,συνδεση με τραμ). Στις παραλίες έγινε η πρωτη μεγάλη επιδρομή (και όσοι δεν ήταν εκεί το είδαν στην τηλεόραση, με πολλά κοντινά πλάνα και αναλυτικά ρεπορτάζ από αυτά που ξεκινούν «σκαρφάλωσε ο υδράργυρος στα ύψη)
Κορμια στη σειρά ξαπλωμένα στην άμμο- όσα από αυτα πρόλαβαν στις καινούργιες μπλε ξαπλώστρες του Αστέρα- με όψη κοραλοχρυσοκόκκινη και «φωτοτυπημενες» πάνω τους ώρες και ώρες ανελέητου σολάριουμ. Είμαι από άλλη φυλή, ή έτσι δείχνω. Αλλά δεν τους κάνω τη χάρη. Συνεχίζω στην γραμμη της παραλίας, με ένα ποτήρι φρέντο σε τρικυμία, απτόητη. Περνάω το πρώτο μπλοκ με τους σερφάδες -πάντα με το φρέντο στα χέρια- και αγνοώ ,όσο μπορεί άνθρωπος να αγνοήσει , τις ξαδέλφες της Ζιζέλ και τα ανήψια του Μάρκους που πλατσουρίζουν αμεριμνα δεξιά και αριστερά χωρίς καθόλου να νοιάζονται για τα κύματα κρισης που σκορπίζουν γύρω στον άμαχο πληθυσμό. Αλήθεια, πού να ηταν όλος αυτός ο κόσμος το χειμώνα; Στα μονόζυγα; στη γιόγκα; στο τμήμα υγιεινης διατροφής του σούπερ-μάρκετ ; στον τομέα αντιμετώπισης κρίσεων; Δεν ξέρω καν που ήταν μια ώρα πριν για την ακρίβεια. Κάτω από το τικ-τακ της ρακέτας και σε αναζήτηση κάποιας ξεχασμένης σκιάς (ξεχνιώνται οι σκιές;) έχω λύσει όλες απορίες που μπορει να είχα -γιατί άνθρωπος είσαι δεν τα ξερεις όλα- για την πτώση στο Χρηματιστήριο, για τα sos στις πανελλήνιες, για το πώς το σενάριο ήρθε και βάρυνε στον Κωδικα Ντα Βίντσι και ποιό κλαμπ θα μαζέψει τον κόσμο . Επίσης έχω εξασφαλισει και μερικά σίγουρα για το Μουντιάλ (αλλά δεν πρόκειται να τα προδώσω εδώ, σε μια άλλη συνάντηση μας ίσως) και τα ζώδια διασταυρωμένα από διαφορετικές «συναστρίες« της παραλίας. Αυτό που δεν γίνεται να επιβεβαιώσω με τίποτε είναι πόσο κρύο είναι το νερό. Και τί είχα να θυμηθώ και το ξέχασα.