Παλιό- καινούργιο δεν θα πει τίποτε, γιατί η μουσική κάνει κύκλους και δένει όπως ο κόμπος στη γραβάτα, που όπως και τα περιοδικά του στυλ και ο Jon Varvatos λένε πως όπως και να τον δέσεις κόμπος στη γραβάτα θα είναι. Καλό είναι να έχεις ένα πλάνο (Ι΄m working on a plan) τραγουδάνε οι Βoxmasters και αφού έχεις το πλάνο, κράτησέ το, μπορεί να σου βγει σε καλό. Το καλό να λέγεται.
Ο καλός ντράμερκαι τραγουδιστής και συνθέτης- είναι εδώ, ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον (σωστά: και πάρα πολύ καλός ηθοποιός) που το μουσικό ταλέντο το ΄χει- το έχουμε πει και άλλες φορές. Δεν παίζει για πλάκα. Γιατί αν έπαιζε για πλάκα δεν θα είχε κοντά του τον Τζέι Ντι Άντριους και τον Μάικ Μπάτλερ, βασικά, οι οποίοι χτύπησαν το κουδούνι ενώ ο Μπίλι Μπομπ δούλευε για το δικό του, το τέταρτο, το Βeautiful Door, και του είπαν δυο λόγια, να κάνουν δηλαδή κάτι μαζί. Κάτι που περιγράφουν σαν να «ακούς» τα 60ς τηλεοπτικά σόου. Αλλά και Τζόνι Κας, ηλεκτρικά hillbilies, κοσμοπολίτικη κάντρι, ποπ α λα Κinks και τσαγανό Μερλ Χάγκαρντ. Όλα αυτά μαζί με το δέσιμο της γραβάτας στον στίχο και το χιούμορ τους. Και ένα επιπλέον ατού, τη φωνή του Μπίλι Μπομπ να δίνει το σωστό σχήμα σε όλα αυτά- ακούστε το Ι΄ m Watching Τhe Game και το Νo Whiskey Ιn Ηeaven και θα καταλάβετε τον ρόλο που παίζει το στυλ και πώς το ανατρέπουν.
Δίπλα στις 12 συνθέσεις τους δένουν και ένα δεύτερο CD με διασκευές- γιατί, αν πιάνω καλά το νόημα, οι Βoxmasters στήθηκαν για live, πρώτα απ΄ όλα, ιστορίες και νύχτες ωραίες στη σκηνή. Ωραίο το Κnoxville Girl, αλλά και το Τhe Κids Αre Αlright των Who, με ένα ροκαμπίλι ταμπεραμέντο, στην πιπεράτη εκτέλεση που του επιφυλάσσουν. Μετά ποζάρουν, αστράφτουν τα φλας, ο τύπος που το καπελάκι του γράφει «press» τρέχει να εμφανίσει το υλικό και λέω πως θα ήταν πολύ σούπερ εκεί που σπαζοκεφαλιάζει κάποιος διοργανωτής συναυλιών, να τους σκεφτεί και να τους φέρει. Εδώ και τώρα.
Φώτα, κάμερα… play
Μπίλι Μπομπ, να ακούς και να βλέπεις:
●Από το Ρrivate Radio (2001). Όπου τραγουδάει και για την Αντζελίνα (τότε σύζυγο). Επιλογή το Walk Οf Shame (μαζί με Μάρτι Στιούαρτ). Δεν κρύβει λόγια.
● Τhe Εdge Οf Τhe World (2003). Επιλογή το Ρieces Οf Α Μan. Και δεν κρατάει αντιστάσεις.
● Από το Βeautiful Door (2007) το Ιt΄s Just Μe. Και εδώ επιστρέφει, για να μην ξεχνιόμαστε.
● Βoxmasters «σφήνα» και φουλ για συναυλίες.
● Την ώρα που παίζει στην ταινία «Εagle Εye» με τον Σία Λέμπουφ (παραγωγή Σπίλμπεργκ) και θα τον δούμε στο «Τhe Ιnformers» του Μπρετ Ίστον Έλις.
Είπε κανείς πως χάνει τον χρόνο του;
