Eυρώπη , έχεις ταλέντο (!;)
O καλλιτέχνης στη σκηνή κάνει μια θεατρική υπόκλιση, που του εξασφαλίζει τον ήχο ενός ακόμη κρουστού, καθώς το κουστούμι, μια κατασκευή που θυμίζει τον τενεκεδένιο του Μάγου του Όζ και την περίοδο eurotrash του Γκοτιέ, ακολουθεί τις κινήσεις του και μέσα σε αυτό αποθεώνεται. Αρματωμένος με τη ιδιοτελή λατρεία του κοινού, ο καλλιτέχνης ερμηνεύει με όλο του το είναι το τραγούδι εφ΄ω ετάχθη. Ένα ελέκτρο-τέκνο με κάποιο φλου έθνικ στοιχείο (ή στοιχειό) και ένα χαρωπό, αυτοκόλλητο ρεφρέν. Δεν εκπροσωπεί μόνο το ταλέντο του, εκπροσωπεί μια χώρα, και το γούστο των «συμμάχων». Χαρίζει ένα αστραφτερό με νόημα χαμόγελο στην κατεύθυνση από όπου θα έρθουν οι «ντουζ πουάν- τουέλβ πόινς» και μετά σε όλη την αίθουσα –γιατί από όπου και να ‘ρθουν οι πόντοι καλοδεχούμενοι είναι. Αυτή είναι η Εurovision –τουλάχιστον αυτή είναι που φαίνεται. Διότι ο κόσμος το ‘χει τούμπανο – και δεν νομίζω πως κανείς το΄χει κρυφό καμάρι, η άλλη Eurovision κάνει δουλειά , σαν ένα εργατικό, χαρούμενο πολιτικο-κοινωνικο- ψυχολογικό- γεωγραφικό λούνα πάρκ. Πέντε κρίκοι ένα τάλιρο, ή το τρενάκι του τρόμου. Με μπόλικες δημόσιες σχέσεις.
Αλλά εκεί που νομίζεις πως η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, εκεί είναι που πιάνει δουλειά. Τίποτε δεν είναι τυχαίο: το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Σουηδία μπορεί να προκαλέσει το στραβοπάτημα της ντίβας της Κροατίας (που λέει ο λόγος), αν και τίποτε δεν φαίνεται ικανό να ραγίζει τη δωδεκάστερη σχέση ημών και των Κυπρίων. Μερικά πράγματα είναι ιερότερα και από τις ουρανομήκεις κορώνες της Μάλτας.
Το φετινό μενού περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ,δύο drag queen – Ουκρανία , Δανία – ένα πολιτικό “Push the button” από το Ισραήλ και μια στρατιά –μάλλον δύο – από διψασμένα για πόντους βαμπίρ , έτοιμα όλα να ανεβάσουν την παράσταση: Εurovision 2007 Ελσίνκι :Ευρώπη έχεις ταλέντο (αλλά μερικές φορές πραγματικά ξεπερνάς τον εαυτό σου ).
Το Ισραήλ ανεβαίνει στο Ελσίνκι με το «Πάτησε το Κουμπί» το οποίο στην αρχή νομίζεις πως σου λέει ευθέως : κλείσε τη ρημάδα την τηλεόραση, αλλά οι Teapacks το πήγαιναν αλλού, στην πυρηνική απειλή , αφήνοντας στον αέρα να πλανιέται κάτι σαν απάντηση στο Ιράν – αλλά το τραγουδάνε στα αγγλικά, γαλλικά και εβραϊκά και όχι στα ιρανικά (για να το καταλάβουν στον διαγωνισμό και όχι στο Ιράν) ενώ αρνούνται πως κάνουν πολιτική και το τραγούδι τους απλά λέει and I don’t wanna die , I wanna see the flowers bloom ,I don’t wanna go kaput-kaboom”. Το Ισραήλ άλλωστε ήταν που είχε κερδίσει το 1998 με τη Ντάνα Ιντερνάσιοναλ.
Η Ντάνα έχει δημιουργήσει μία τάση στη Eurovision, την οποία εκφράζει δυναμικά φέτος η DQ της Δανίας που θα τραγουδήσει μέσα στα ροζ και τα φτερά το Drama
Queen και ασυζητητί η Βέρκα Σερντούσκα , μια -πώς να το πω, δεν την ξέρω και καλά – drag queen μιας κάποιας ηλικίας, καλτ προσωπικότητα, με μια ιδιαίτερη αγάπη στις φαντεζί εμφανίσεις -βλέπε παρέλαση σχολών της σάμπα στο Ρίο αλλά με τα κουστούμια των χορευτριών φορεμένα όλα μαζί. Η Βέρκα δημιούργησε θέμα στην Ουκρανία, γιατί βγήκαν θυμωμένοι Ουκρανοί και έβαλαν τις φωνές γιατί έτσι ,είπαν, γελοιοποιείται η χώρα. Η Σερντούσκα όμως είναι δημοφιλής και στη Ρωσία, και πετάει και ένα Bye Bye Russia στο τραγούδι, που εκλαμβάνεται σαν πολιτική δήλωση –κάτι που έλειπε ομολογουμένως από την καθ΄ όλα προσεγμένη πλην όμως επιφανειακή συμμετοχή εντυπωσιασμού των περσινών Lordi. Οι οποίοι αν ψήφιζαν φέτος θα έδειχναν τη συμπάθειά τους στον εκπρόσωπο της Ελβετίας, συνήθη ύποπτο της ποπ περιφέρειας dj Bobo, που , σε μια ηλικία που βρίσκεται πούλησε την ψυχή του στα βαμπίρ. Για πλάκα το έκανε ο άνθρωπος, πειράχτηκαν όμως κάτι Ελβετοί και βγήκαν με σταυρούς και σκόρδα στους δρόμους. Να ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε;
Και όμως υπάρχει κάτι πιο γκροτέσκο από όλα αυτά στο Γιουροβιζιον-ικό μας πεπρωμένο. Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα κοινωνικό-πολιτικό-γεωγραφικών παραμέτρων που κινεί τα νήματα της βαθμολογίας. Και αν υπάρχει κάτι ακόμη πιο τρομακτικό και από αυτό, είναι πως σοβαροί άνθρωποι και επιστήμονες κάθισαν και το μελέτησαν, από το Big Bang της Γιουροβίζιον , το 1956 ως σήμερα. Και εντόπισαν μαθηματικούς τύπους ,που σε σχέση με τις συμμαχίες , τα μπλοκ και τον αριθμό των τεράτων που διαγωνίζονται εξηγούν τα πάντα. Λαμβάνοντας υπόψη πώς οι διασκορπισμένοι Τούρκοι μετανάστες σε όλο τον κόσμο ψηφίζουν πατρίδα και πως Κύπρος και Ελλάδα αντάλλαξαν δωδεκάρια – στον ίδιο διαγωνισμό, οκτώ φορές από το 1987 μέχρι το 2005 ( αναφέρεται στο wikipedia)πράγμα που δείχνει πόσο πολύ μας αρέσουν τα τραγούδια μας πιο πολύ από όλα τα άλλα της Ευρώπης- τι άλλο να δείχνει; Πάντως , οι μελετητές που αναλύουν επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφορών δηλώνουν πως το φαινόμενο εμπίπτει σε θέματα (προσέξτεJ ) «Γιουροβιζιο-ψηφολογίας», που αναλύονται με κανόνες πολιτικής, κοινωνιολογίας και επιστήμης των υπολογιστών. Τους οποίους τα καλλίγραμμα γυμνά πόδια μιας Σουηδέζας καλλονής λίγο μπορούν να ταράξουν. Σίγουρα βέβαια θα αξιοποιηθούν από το Μπλοκ Των Βίκινγκ ,ήτοι της συμμαχίας των βορείων, που έχει να αντιμετωπίσει συνήθειες ψήφου ριζωμένες χρόνια στις συνειδήσεις των μεσογειακών λαών. Τα τελευταία χρόνια όμως τα μπλοκ έχουν διευρυνθεί. Τόσο το βόρειο (προς τα ανατολικά) ,όσο και το Βαλκανικό που έχει απλωθεί και πέρα από την καρδιά των Βαλκανίων και βόρεια-ανατολικά (με μια τύπου «Συνθήκη της Βαρσοβίας» που ενώνει Ρωσία, Πολωνία ,Ουκρανία) και ευνοεί συνεπώς την ελληνική συμμετοχή. Άλλωστε Μαρίες υπάρχουν παντού και ο Σαρμπέλ θα τις κοιτάξει όλες στα μάτια. Τι θα κάνουν τα μπλοκ; Θα υποκύψουν.
