Το καλοκαίρι, πιστεύω, είναι κινητή γιορτή για την ακρίβεια πέφτει σε διαφορετικές εποχές για τον καθένα. Είναι -να πω καλύτερα- customised -δηλαδή στα μέτρα σου και στα γούστα σου. Και δεν είναι απαραίτητα μια φορά το χρόνο. Μπορεί ένας χρόνος να έχει πολλά καλοκαίρια, μπορεί μόνο χειμώνες. Και μπορεί γενικά οι εποχές να έχουν χαθεί, αλλά δεν θέλω να ανοίξω οικολογική συζήτηση τώρα.
Καμμιά φορά είναι του χεριού σου, να φτιάξεις ένα καλοκαίρι και να πέσεις μέσα σε αυτό, σα να βουτάς σε τυρκουάζ ακτή με άσπρη άμμο, αλλα και δεν είναι , δηλαδή μακάρι να ήταν , να γυρίζαμε ένα διακόπτη και όλα να άλλαζαν.Προς το καλό. Προς το καλύτερο. Προς το απόλυτα καλοκαιρινό.
Επίσης,δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση με τις διακοπές. Το καλοκαίρι δεν χρειάζεται εισιτήρια, κρατήσεις, κατάστρωμα και βεράντα με θέα. Είναι η θέα που κουβαλάμε. Όλοι, δηλαδή, έχουμε τη θέα μας-αρκεί να μπορούμε να τη δούμε. Έτσι ακόμη και εκείνοι που αγαπούν το χειμώνα , τους αρέσει το τζάκι ,τα χιόνια, η θαλπωρή, το ζεστό ποπκορν και το τηλεοπτικό “πράιμ τάιμ”, στην πραγματικότητα μιά άλλη όψη του καλοκαιριού θέλουν, αλλά κάτι – ποιός ξέρει τί;- τους εμποδίζει να το δουν. Ενα καλοκαίρι στα μέτρα τους, ζητάνε, όπως όταν κάνεις παραγγελία ένα ρούχο, ένα παπούτσι ,κάτι, στο ίντερνετ που υπολογίζεις προσεκτικά τις διαστάσεις και προσεύχεσαι να φτάσει αυτό που ζήτησες σωστά. Γι’΄αυτό απορώ με το έκπληκτο βλέμμα που συναντά κάθε φορά η ευχή μου “καλο καλοκαίρι” τέτοιες μέρες και ακόμη πιό πολύ αργότερα στην ανηφόρα του Οκτώβρη και του Νοέμβρη -όταν το εύχομαι τα Χριστούγεννα, πρέπει να ομολογήσω, βρίσκω μια κατανόηση – το αποδίδουν φαίνεται στο κλίμα των εορτών. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται κανείς να δίνει βάση σε φραστικές προκλήσεις με σκοτεινά υπονοούμενα του στυλ “καλός χειμώνα” και ” ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του” και άλλα τέτοια εχθρικά- ας θυμάται πως το καλοκαίρι αρχίζει αύριο. Το πολύ μεθαύριο.Και αν πέρασε, εντάξει , δεν θα σκάσουμε κιόλας.
03 Οκτ 2008
