Μα είσαι με τα καλά σου?

Πρόσεξε πώς έχει. Έχεις μόλις «κλέψει», ο μάγκας εσύ, την θέση του άλλου στο παρκάρισμα. Ενας άλλος όμως ,ο γνωστός «πιο μάγκας» έρχεται και σε κλείνει με τον ωραίο άνετο αεράτο τρόπο του. Κοίτα πώς τα φέρνει τώρα: εσύ, ο μάγκας, για να βγεις (που σε έχουν κλείσει) πρέπει να ζητήσεις χάρη από εκείνον που του έχεις πάρει τη θέση- γιατί (υπάρχει Θεός φαίνεται) βρήκε κι αυτός εκεί να παρκάρει. Με τι μούτρα θα του ζητήσεις τώρα; Γιατί θα του ζητήσεις, δεν μπορεί. Θα έρθει η ώρα που θα του ζητήσεις. That’ s life, ή that’s εκλογές που έρχονται. Και μπαίνω στη θέση του πολιτικού και τον συμπονώ απεριόριστα , μου βγάζει μια συμπάθεια ( θα το πω στο γιατρό ) αυτή τη στιγμή που έφτασε η ώρα να ζητήσει. Πώς το ζητάς δηλαδή εσύ αυτό; Με το γλυκό τον τρόπο. Με μια μεταμέλεια ,με το κεφάλι κάτω και ένα βλέμμα κλεφτό να δούμε αν «περνάει» η μεταμέλεια στο κοινό. Αν δεν περάσεις το καλό το κλίμα που ζεις στα παρασκήνια (μετά συγχωρήσεως κιόλας) στο κοινό, δεν έχεις καταφέρει τίποτε. Τι άλλο; Να αστειευτείς, να πεις την «πατήσαμε» αλλά δεν είμαστε οι μόνοι ,βρε αδελφέ. Δείτε πόσοι είναι παρκαρισμένοι σε βάρος του άλλου. Όχι δείτε. Αλλά τώρα τα πράγματα αλλάζουν, μια καινούργια μέρα ξημερώνει , θα μας βλέπετε και δεν θα μας αναγνωρίζετε-λέει. Άλλοι άνθρωποι, σας υποσχόμαστε. Θα κάνουμε και ανακύκλωση. Μπορεί να πει πολλά πράγματα εκείνη την προεκλογική ώρα. Δεν το ελέγχει, είναι πέρα από τις δυνάμεις του. Αλλά μην ξεχνάτε- να ξεπαρκάρει θέλει. Και το συμμερίζομαι το πρόβλημά του τώρα. Είναι έτοιμος να σφίξει το χέρι και να υποσχεθεί καινούργιο πάρκινγκ αλάνα και γήπεδο για την ομάδα σου (που λέει ο λόγος) . Ή να κάνει τον τρελό. Είναι κι αυτός ένας τρόπος: «Ποιος εγώ; Μα είσαι με τα καλά σου άνθρωπέ μου; Ο άλλος ο μπιπ με έκλεισε εμένα.