Όλα έχουν να κάνουν με την κίνηση. Με το μυαλό που φεύγει και δεν κάθεται να μετράει πρόβατα, σαν να περιμένεις να σε πάρει ο ύπνος. Γιατί ο ύπνος θα σε πάρει. Και ο Έλβις Κοστέλο (εκεί θέλω να το πάω) μάλλον δεν κοιμάται ποτέ. Ή κοιμάται πίσω από τα γυαλιά του λίγο και δεν τον παίρνεις είδηση.
Η παράξενη περίπτωση του Έλβις Κοστέλο: συνεχίζει να μην τους κάνει το χατίρι να χάσει το ταξίδι και να μείνει κλεισμένος σε ένα δωμάτιο με μπεζ πολυθρόνες, αναλύοντας ώρες ατέλειωτες τι ήθελε να πει και τι εννοούσε όταν έλεγε, με συντροφιά εκλεκτών κρασιών για κάθε περίσταση. Ο ΄Ελβις δεν θα το έκανε ποτέ αυτό (ούτε ο ένας, εδώ που τα λέμε, ούτε ο άλλος).
Έξι χρόνια μετά το «Νorth» παίρνει δρόμο για τον Νότο. Τον καλεί η μούσα εκεί συχνά, σε σκιερές ιστορίες του Μισισιπή, η μούσα δηλαδή και ο Τ Βone Βurnett (που ήταν ο παραγωγός του Κοστέλο και στο «Κing Οf Αmerica» και στο «Spike» και είναι σήμερα ολόκληρο κεφάλαιο της μουσικής, με δουλειές που χτυπάνε και στην καρδιά των Γκράμις, όπως πρόσφατα του Πλαντ και της Κράους- χρυσός άνθρωπος).
Το ραντεβού κλείστηκε γωνία roots και country, με θέα αμερικανική μουσική παράδοση που ο Κοστέλο (αν και Βρετανός, μην μπερδεύεστε) έχει καλά φυλαγμένη μέσα του, από το «Αlmost Βlue» του 1981, που διασκεύαζε τους κάντρι κλασικούς- εκεί στο Νάσβιλ συγκεκριμένα. Στο Νάσβιλ επιστρέφει…Πρώτος σταθμός, το «Down Αmong Τhe Wines and Spirits», μια βυθισμένη στο αλκοόλ ιστορία, «που γεμίζει τις νύχτες και αδειάζει τη ζωή από τα αύριο».
Στα κομμάτια με τον Βurnett, «Sulfur to Sugarcane» και «Τhe Crooked Line» φαίνονται όλα τα κοστελικά αποτυπώματα, όπως και στο «Ι Felt Τhe Chill» που έγραψε με τη Λορέτα Λιν. Μην πάει ο νους ότι βρήκε χρυσωρυχείο σε αυτές τις μουσικές και βούτηξε να αρπάξει. Είναι ανοιχτή επικοινωνία, μόνιμη αναφορά στο ανάλαφρο, υπέροχο και δυνατό έπος Κοστέλο. Αντί να φορτώνει υλικό από τα μέρη που πάει, ξεφορτώνει τα δικά του. Το «Ηidden Shame» το είχε γράψει για τον Τζόνι Κας. Ο Κοστέλο δεν είναι ξένος σε αυτά τα μέρη, ιδανικός ξεναγός είναι. Εκεί, κι αλλού. Αλλά τα έχω πει αυτά πολλές φορές και δεν παίρνω κουβέντα πίσω.