Δεν θα γινόταν διαφορετικά. Στην εποχή που κατασπαράζει τα πάντα, ο πιο εκτεθειμένος γίνεται εύκολη λεία. Και ο Μάιλ Τζάκσον, την ώρα που τελειώνει το έργο, για να αρχίσει η πιο μεγάλη μετα-θάνατον παραγωγή, προσφέρεται σαν το σπέσιαλ πιάτο στο μενού της κατανάλωσης.
Στρώσε το τραπέζι της μεσημεριανής υστερίας και της τηλε-φαγίας. Τα ακούσαμε και τα διαβάσαμε όλα, σε αρπαχτές επιφανειακές σκούπες και σε βάθος «ψύχραιμες» αναλύσεις. Πως ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Τζάκσον ήταν κατασκεύασμα. Παιδί (τραγικό)
των καιρών ή αλλιώς, ωραιότατα τοποθετημένο, ο καθρέφτης της κατανάλωσης. Μόνο που σε όλες αυτές τις περικοκλάδες, λείπει το βασικότο πιο πολύ σε όλη την υπόθεση: το μεγάλο μουσικό κομμάτι. Που σκεπάζει τα εκκεντρικά πορτρέτα και τραβάει τη μάσκα τους.
Η μουσική ευφυΐα δεν ακυρώνει το παράδοξο. Μάλλον του δίνει την αληθινή υπόστασή του.
Με δυο κουβέντες, λοιπόν, ο ήχος που ακούμε σήμερα δεν θα ήταν αυτός αν ο Τζάκσον δεν είχε δώσει τη δική του μουσική εκδοχή στα πράγματα. Το ραπ και το hip hop, η ποπ που «γεννήθηκε» από τη σόουλ, το funk και η ηλεκτρονική μουσικήπηγές για νέες μουσικές προτάσεις έχουν άμεση σχέση με τα έργα αυτού του μυστήριου τύπου που ενηλικιώθηκε μέσα στα στούντιο και έζησε κάτω από το μικροσκόπιο της λαϊκής κουλτούρας. Ο Μάικλ Τζάκσον, όπως είχαν εύστοχα πει, ήταν ο συνδυασμός Τζέιμς Μπράουν και Τζιν Κέλι. Στα πρώτα βήματα, μέσα σε ένα καλειδοσκοπικό ντίσκο τοπίο, στο εργοστάσιο επιτυχιών της Μotown, οι Jackson 5, ουσιαστικά άνοιγαν ένα νέο κεφάλαιο, επιταχύνοντας τον ρυθμό και μεγαλώνοντας ιλιγγιωδώς τα ακροατήριά τους.
Στη συνέχεια συνειδητοποιημένα, ο Τζάκσον λανσάρισε έναν νέο τρόπο παραγωγής που θα οδηγήσει μετά στην έκρηξη του ραπ, παρ΄ ότι ο ίδιος δεν έγινε ποτέ μέρος της street κουλτούρας (ούτε η συνεργασία με τον θρυλικό Νotorius ΒΙG δεν πέτυχε). Η συμβολή του ήταν πολύ πιο σημαντική- οι μουσικές του και η σκηνή καθόρισαν το σημείο εκκίνησης πολλών από τους πρωταγωνιστές σήμερα. Του Κanye West, του Jay-Ζ, του Αkon, του Νas, του R. Κelly, του Chris Βrown, της Βritney Spears – ενώ αν δεν «διαβάζεις» Τζάκσον σχεδόν σε κάθε τι που ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ κάνει, μάλλον αλλού κοιτάς.
«Είχα το προνόμιο να συνεργαστώ μαζί του. Ήταν ένας απίστευτα ταλαντούχος και ευαίσθητος άνθρωπος», είπε ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ. Ο Πι Ντίντι ανέφερε: «Ο Μάικλ Τζάκσον μού έδειξε πώς πραγματικά μπορείς να δεις τον ρυθμό. Μπορούσε να ζωντανέψει τη μουσική. Με έκανε να πιστέψω πως υπάρχει μαγεία». Η Μία λέει πως «Μάικλ Τζάκσον ήταν οι πρώτες αγγλικές λέξεις που είπα», ενώ ο ροκ σταρ Έντι Βέντερ: «Είχα την τύχη να δουλέψω μαζί του το ΄83. Μία από τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις».
