Mια που είμαστε ακόμη εδώ, ας ανεβάσουμε λίγη μουσικούλα μια που το ‘΄φερε ο Ταχυδρόμος, που μπορεί να τον ξεχάσατε σε καμμιά παραλία ή να τον έβρεξε το νερό….
Λοιπόν,
από τη Νέα Υόρκη και οι δυο. Αλλά από άλλους πλανήτες.
Headless Heroe
s “The Silence Of Love” (fargo)
Aν η έμπνευση έρχεται από το κεφάλι, αναρωτιέμαι πού κρύβουν τη δική τους οι «Ακέφαλοι Ήρωες» αυτή όπως και όλες τις ιδέες που είχαν για το The Silence of Love. Kαι επειδή τα πρώτα πράγματα προηγούνται , να σημειώσω πως οι Headless Heroes είναι μερικοί πολύ καλοί μουσικοί που έχουν παίξει με ονόματα μεγάλα, αλλά εδώ ακολουθούν το όραμα του παραγωγού Eddie Bezalel (να τον θυμάστε τον κύριο) που εμπνεύστηκε το θέμα ενώ έψαχνε στο σούπερ δισκάδικο Amoeba του Λος Αντζελες τη στιγμή άκουσε να παίζει το Crystal Telephone του Terry Durham.
Μαζί με τον Hugo Nicolson μάζεψαν τραγούδια που τους αρέσουν, γνωστά και πιο άγνωστα, παλιά και πιο καινούργια, από φολκ ως Jesus & Mary Chain (Just Like Honey) και Nick Cave (nobody’s baby now) – τα πείραξαν με ένα τρόπο ώστε να αφήνουν τον αέρα να κινείται μέσα τους, όμορφα, και έβαλαν την τελευταία και καθοριστική πινελιά καλώντας την Αlela Diane να τα τραγουδήσει. Και όπως έχουμε πει, αυτό το κορίτσι τραγουδάει μαγικά. Με φωνές, που όπως οι ιδέες των Headless Heroes, δεν ξέρω πού κρύβονται.
Psychic Ills “Mirror Eye” (social registry)
Μπορεί η ζούγκλα τους να είναι οι πιο πυκνές σε βλάστηση γωνιές του Σέντραλ Παρκ όμως, εύκολα ξεπερνάνε όρια χώρου-χρόνου και αναζητούν την συνοχή των μουσικών σε ένα άλλο Σύμπαν, με πιο λιτή σηματοδότηση.
Έχουμε κι ακούμε λοιπόν: ψυχεδελικές περιπλανήσεις, βόμβο , συσκευές στην πρίζα, ηχώ αεροδρομίου , ριπές και ρυθμικό trance με μάντρας και φουτουριστικές προεκτάσεις, από το κουαρτέρτο των Psychic Ills στο Mirror Eye (αν οι τοίχοι έχουν αυτιά, ποιος μας λέει πως οι καθρέφτες δεν έχουν μάτια;)
Ας μην το ζορίσω όμως με περιγραφές .Έχει νόημα να το ακούσεις.
