Ρετρό, το νέο μοντέρνο
Υπάρχει μια βιασύνη στη μουσική, τρομερή. Δεν προλαβαίνει να βγάλει το άλμπουμ του ο καλλιτέχνης και να το χαρεί αυτός και το κοινό, πάει, χαλάει, την επόμενη μέρα μπαγιατεύει, ο πελάτης ψάχνει για φρέσκο πράγμα στο ράφι. Τόση βιασύνη, που ξέχασες κιόλας τι άκουσες χθες και σου άρεσε. Είσαι ήδη στο επόμενο καινούργιο track (που για να εκδικηθεί την ημερομηνία λήξεως μοιάζει στο παλιό, απλά είναι καινούργιο). Γι΄ αυτό σας λέω, η μουσική είναι πολύ μυστήριο πράγμα και είναι η ζωή μας.
Μυστήριος τύπος και ο κύριος Μayer Ηawthorne, από τις παρέες τις Stone΄s Τhrow Records, που δεν βρέθηκε εκεί τυχαία. Είναι ο Βuddy Ηoly του ΄09 με τα κοκάλινα nerd γυαλάκια του, τα κουμπωμένα κοστουμάκια του και ένα βλέμμα «σόρι, αλλά εγώ δεν κάνω κοπάνα από το μάθημα». Μόνο που κάνει. Και στον ελεύθερο χρόνο του καταβροχθίζει τόνους από τις μουσικές της Μotown, τη 60΄s και 70΄s soul και τα αφομοιώνει με τον καλύτερο τρόπο. Ρίζες μουσικές βαθιές στο Ντιτρόιτ, και με hip hop παρελθόν, ψήγματα του οποίου κρύβονται πίσω από τη νέα (ρετρό) soul του στα τραγούδια του «Α Strange Αrrangement»- με δυο λόγια ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που άκουσα φέτος.
Ο Μαρκ Ρόνσον, παραγωγός της Έιμι Γουάινχάουζ, έσπευσε να δηλώσει φαν. Άλλωστε, ο Μayer έχει και άλλο ένα κοινό με τη Έιμι, η φωνή του μαρτυράει μαύρο soul τραγουδιστή αλλά είναι λευκός- και δείτε φωτό ότι δεν σας γελάω. Ανάμεσα στις επιρροές του, που δεν είναι και μεγάλος κόπος για να τις καταλάβεις, ο Ηawthorne βάζει τους θρυλικούς Ηolland-DozierΗolland (το όνομά τους γραμμένο στην ούγια της Μotown), τον Smokey Robinson, τον Curtis Μayfield και όλους εκείνους που έδωσαν την ψυχή τους στη σόουλ. Το σπουδαίο όμως με τον κύριο εδώ είναι πως ό,τι ξεσκονίζει από το παρελθόν το ραντίζει με τον ήχο της εποχής, διατηρώντας ταυτόχρονα και τις δύο γεύσεις. Μην τον χάσετε, είναι fool for love και τα τραγούδια του σκέτη γλύκα.
