Δεν πέφτει καρφίτσα. Ακόμη και όσοι είναι πίσω στην αίθουσα σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους να δούν. Στη σκηνή, η Μαριάνθη και η Σόφη πίσω από πλήκτρα και οθόνες καταφέρνουν ότι κατάφερναν πριν απο χρόνια τα άγρια κορίτσια με τις ηλεκτρικές κιθάρες: να γοητέυουν το κοινό. Και στις electro μέρες που ζούμε, καταφέρνουν να φτιάχνουν όμορφη, ντελικάτη, χορευτική ποπ, που κυκλοφορεί με επιτυχία και εκτός συνόρων.
Οι Μarsheaux– η Σόφη και η Μαριάνθη, που από τη Θεσσαλονίκη έχουν εγκατασταθεί και δουλεύουν τις μουσικές τους στην Αθήναέχουν πιστό κοινό και στην Ευρώπη. Τις αναφέρουν συχνά μαζί με τους Depeche Μode, ενώ οι ΟΜD- από τους πρωτοπόρους της ποπ των συνθεσάιζερ στα ΄80s- ζήτησαν από τα κορίτσια να αναλάβουν την παραγωγή σε δύο τραγούδια τους. Και αυτά δεν είναι τα μόνα καλά νέα για την ελληνική ελέκτρο σκηνή.
Στις δύσκολες εποχές που ζούμε ίσως ένα electro-pop συναίσθημα βοηθάει. Οι Μarsheaux εν μέρει διαφωνούν. «Οι δύσκολες εποχές χρειάζονται γενικά δημιουργία. Η τέχνη είναι αυτή που αποσυμπιέζει τον νου», λένε.
Σε μεγάλο βαθμό, είναι θέμα αποσυμπίεσης. Και σε αυτό η ποπ έχει τα μέσα. Οι Μarsheaux- η θηλυκή δύναμη στο «hellectro»- λένε πως αυτό που θέλουν πρώτα είναι να μας κάνουν να «χορέψουμε, να ονειρευτούμε, να ερωτευτούμε. Το “Summer”, για παράδειγμα, είναι ένα είναι πολύ αισιόδοξο τραγούδι. Έχει να κάνει με το πόσο φωτεινή είναι η ψυχή και η καρδιά σου… Είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις αυτό. Οι Έλληνες είναι του μινόρε, όχι του ματζόρε. Έτσι εξηγείται και η επιτυχία που έκαναν εδώ καλλιτέχνες όπως οι Τindertiscks, o Cave, οι Μadrugada». Η electro pop τους έχει πάνω της ένα αποτύπωμα από τα παλιά και μια διάθεση να παίξει. «Είμαστε τυχερές – εξηγούν τα κορίτσια- γιατί μεγαλώσαμε σε μια δεκαετία που η electro-pop μουσική ήταν στο απόγειό της, με ΟΜD, Gary Νewman, Ηuman League και άλλους. Αυτή την αγάπη μας προσπαθήσαμε να περάσουμε στο σήμερα με έναν δικό μας τρόπο και νομίζουμε ότι το έχουμε καταφέρει αρκετά καλά», λένε ενώ μόλις πριν από λίγο κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ τους, το «Lumineux Νoir», που ήδη μαζεύει αστεράκια στις κριτικές και της αλλοδαπής.
Η electro-pop είναι είδος ηλεκτρονικής μουσικής που φτιάχνεται με συνθεσάιζερ και γνώρισε μέρες δόξας την περίοδο 1978- 1983. Μέχρι σήμερα, την παράδοση καλά κρατούν σχήματα και καλλιτέχνες.
Κid Μoxie «Παίζουμε ποπ του υπονόμου» 
Πετάει για Λος Άντζελες με γεμάτες βαλίτσες. Και η Πόλη των Αγγέλων την κρατάει εκεί. Η Έλενα Χαρμπίλα συναντά την Έρικα, που εκείνη τη στιγμή ψάχνει συγκάτοικο.
Κάπως έτσι αρχίζει η ιστορία των Κid Μoxie. Με μπόλικα electro beats και την ποπ που πατάει πόδι. Σε λίγο τα κλαμπ και η γενιά που φτιάχνει ήχους σχεδόν ενστικτωδώς θα έχουν τη δική τους κοινή γλώσσα. Έτσι η ελληνική έκδοση του «Selector» έχει δύο ρεμίξ από Μarsheaux και Fotonοvela (το δεύτερο χρησιμοποιεί η εταιρεία Κia για την αμερικάνικη καμπάνια της).
Εκείνες εξηγούν: «Λέμε τη μουσική μας ποπ του υπονόμου (gutter pop), διαφέρει ας πούμε από της Μπρίτνεϊ Σπίαρς- είναι gutter raw pop… Μας αρέσουν πολύ τα κοριτσίστικα γκρουπ των ΄60s, όπως οι Ronettes, αλλά και η Τζέιν Μπίρκιν, η Πέγκι Λι». Η Έλενα είναι επίσης ηθοποιός και έχει συνεργαστεί με τον Αλ Πατσίνο. Τώρα ετοιμάζει μια ταινία γύρω από τη μόδα των βαμπίρ, «αλλά εκεί θα είμαι το καλό κορίτσι», λέει.
ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Ηλεκτρονικά μουσικά όργανα και τεχνολογία «παράγουν» ηλεκτρονική μουσική. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και συνθεσάιζερ έχουν πια τη δική τους μουσική ιστορία.
Και σήμερα, κάτω από τον τίτλο της ηλεκτρονικής μουσικής περιλαμβάνονται διαφορετικά είδη, από τις πιο πειραματικές μορφές έως την electronica, την ποπ και τη χορευτικήdance-ηλεκτρονική μουσική. Άλλωστε, από τότε που άρχισαν τα κομπιούτερ δεν σταμάτησαν να χορεύουν.
Πρωτοπόροι της ηλεκτρονικής ποπ, οι Γερμανοί Κraftwerk. Ο ήχος τους έγινε το επίσημο «αποτύπωμα» της ηλεκτρονικής μουσικής. Από το τέλος της δεκαετίας του ΄70 και τις αρχές των ΄80s οι Γερμανοί δήλωσαν «we are the robots», υπονοώντας πως άνθρωποι και μηχανές είναι εγγυημένη συνεργασία στις μουσικές παραγωγές. Μελωδίες, μηχανικοί- επαναληπτικοί ρυθμοί με μίνιμαλ ενορχηστρώσεις και απλοί- σαν σλόγκαν- στίχοι, τραγουδισμένοι με vocoder ή παραμορφωμένη φωνή μέσα από τον υπολογιστή: το απόλυτο μουσικό ειδύλλιο ανθρώπου και μηχανής.
Ο ήχος των Κraftwerk ήταν τότε μια επανάσταση και επηρέασε τα περισσότερα μουσικά είδη που ακούμε σήμερα. Από την dance και τις όψεις της electronica μέχρι hip hop και βάλε… Η «Αγία Τριάδα» του techno, Juan Αtkins, Κevin Saunderson, Derrick Μay (που με τη σειρά τους επηρέασαν ορδές μουσικών) βάζουν στις βασικές τους επιρροές τους Κraftwerk. Αυτό δηλώνει και στο Ρlanet Rock o Αfrika Βambaataa & the Soul Sonic Force. Στη δυναμική του ηλεκτρονικού ήχου «υπέκυψε» και το ροκ, αν μπορεί κανείς να αναλύσει τη βάση των Joy Division και των Νew Οrder, για παράδειγμα. Η σημερινή ποπ έχει ενσωματώσει τα electro χαρακτηριστικά τόσο πολύ, ώστε να μη χρειάζεται να κάνει κάποιος διακρίσεις και αναφορές. Just dance, όπως είπε η Lady Gaga και, έτσι απλά και φυσικά, το χόρεψε.
ΠΕΝΤΕ ΕLΕCΤRΟ – ΡΟΡ ΚΛΑΣΙΚΑ :
1.Depeche Μode «Just can΄t get enough»
2.ΟΜD «Εnola gay»
3.Ηuman League «Don΄t you want me»
4.Gary Νewman «Αre friends electric?»
5.Ρet Shop Βoys «Ιt΄s a sin»
