Ποπ μαθήματα καλού γούστου.
Ένας κιθαρίστας προβάρει το ρεφρέν από το τραγούδι της χρονιάς. Ένας ντράμερ πετάει τις μπαγκέτες στον αέρα και φεύγει από το συγκρότημα. Ένας ντιτζέι κοιτάει το ρολόι του ενώ ψάχνει το επόμενο κομμάτι. Κάπου παίζει το «Suspicious Μinds» και ένας σωσίας του Έλβις ετοιμάζεται να σβήσει 75 κεράκια. Η ποπ θα ήταν ανιαρή υπόθεση αν ήταν μόνο ένα πανηγύρι από φτερά, στρας και πυροτεχνήματα, κέικ με φρούτα και μαζί ένας πολυέλαιος με κεντήματα και κρόσσια.
Θα ήταν ένα περιβόλι, αλλά μόνο αυτό και όλο το ίδιο. Και από αυτή την ποπ δεν θα ζητούσες τίποτε- δεν θα είχε μείνει και τίποτε να ζητήσεις. Θα είχες μπουχτίσει, θα είχες βαρεθεί- παντού συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Αλλά τότε ακριβώς είναι που η Αlicia Κeys μπαίνει στο δωμάτιο. Ήρεμη δύναμη σαρωτικής γοητείας. Φτου ξελεφτερία! Το «Εlement of freedom» πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Σαν μάθημα λεπτότητας, καλού γούστου και ουσίας, που συμβαίνει μέσα σε αλλεπάλληλες εκρήξεις εντυπωσιασμού – το τοπίο της ποπ από την Κaty Ρerry ώς τη Lady Gaga. 
Είναι η Αlicia Κeys έξω από αυτό το παιχνίδι; Καθόλου. Προτείνει ήχο που κολλάει στο αυτί όπως η τρίχα του σκύλου στον καναπέ. Αλλά ακόμη και όταν δεν στέκεται στο πιάνο μπροστά, όπως στο «Τhat΄s how strong my love is», χτυπάει φλέβα χρυσού. Με vintage soul ήχο και αλλού στυλ Ρrince (η Κeys είναι μεγάλη φαν του Πρίγκιπα και έχει να λέει πάντα για την επίσκεψή της στα στούντιο της Μινεάπολις), το άλμπουμ σιγοκαίει και πετάει σπίθες εδώ κι εκεί. Όπως στο τραγούδι με την Βeyonce («Ρut it in a love song») και στο «Εmpire state of mind»- που η Keys είχε πει με τον Jay Ζ, ωδή στη Νέα Υόρκη, ή η απάντηση στο κλασικό του Σινάτρα. Και εν τέλει, είναι το άλμπουμ στριπτίζ της Αlicia Κeys. Αποκαλύπτεται σιγά σιγά και κρατάει πολλά κρυφά για τις επόμενες ακροάσεις.
