Νicolas Jaar – Space is only noise

Ο ήχος που φέρνει την άνοιξη

Χωρίς περιστροφές. Το άλµπουµ της άνοιξης. Αυτό που χρειάζεται για να νιώσεις καλά, να αισθανθείς ότι τα πράγµατα κινούνται, ότι φυσάει καθαρός αέρας. Από τη Νέα Υόρκη και τον Νicolas Jaar, το «Space is only noise», είναι ό,τι χρειάζεται να έχεις ακούσει τώρα.

Και ας µην ακούσεις άλλο τίποτε. Αν και µάλλον δεν είσαι από αυτούςπου κλείνουν τα αυτιά τους.

Το περιµέναµε, δεν ήτανέκπληξη – ο Jaar κατέβαζε ιδέες συνεχώς, όσον καιρό µαθαίναµε νέα. Και από αυτές κρατούσε κάποιες στην άκρη, σε φάκελο µε τίτλο Το ∆ιάστηµα είναι µόνο θόρυβος (σαν πρότζεκτ δηλαδή της NASA). Ο «θόρυβος» του Jaar όµως κρύβει µελωδία, αρµονία, ψιθύρισµα, φωνές, µουρµουρητά, γέλια, ήχους υπόκωφους, κελαηδίσµατα, τριξίµατα, κρότους, τζαζ, ηλεκτρονικούς ανθισµένους αγρούς, ηλεκτρικές καταιγίδες, παρεµβολές, παλιά πικάπ, χάι-τεκ οθόνες. Το ∆ιάστηµα σε µουσική. Που µπορείς να αγκαλιάσεις, µπορείς να χορέψεις, µπορείς να βυθιστείς και µπορείς να ακούς οδηγώντας στην παραλιακή τώρα που ο ήλιος αργεί να δύσει.

Και είναι το πρώτο του άλµπουµ, φτιαγµένο και µόνο µε το ένστικτο ενόςανθρώπου που από ό,τι φαίνεται αντιλαµβάνεται το σύµπαν σαν ένα µεγάλο πάρτι όπου οι ωραίες µουσικές έχουν το ελεύθερο να παίξουν. Mπορείς να ξεχαστείς και να νοµίσεις ότι είναι απλά ο DJ που παίζει µουσική – απλά κάθε κοµµάτι που ακούς σε τραβάει να µάθεις το δικό του στόρι. Από τη house και την jazz, σε ένα hip hop σταυροδρόµι, σε ένα υπέρκοµψο σαλόνι µουσικής έµπνευσης.
Τι άλλο θέλεις να ξέρεις; Κράτα σηµειώσεις γιατί τώρα που έφτιαξε και το label – την Clown and Sunset ετικέτα – έχεις να περιµένεις πράγµατα. Ο Jaar γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, αλλά νωρίς η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Σαντιάγκο της Χιλής.Μετά επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου συστήθηκε επισήµως στις µουσικές. Τον στοίχειωναν, λέει ο ίδιος, ο Μουλάτου και ο Ερίκ Σατί. Στα 14 άρχισε να γράφει ηλεκτρονική µουσική, στα 17 έβγαλε το «The Student EP» – µέσα στις εµπνεύσεις του κυκλοφορούσαν χιλιανές επιρροές και τα dance σωµατίδια που ζουν στο περιβάλλον. ∆εν είχε παρά να απλώσει το χέρι του, να πιάσει τις µουσικές στον αέρα και να πακετάρει το άλµπουµ της άνοιξης.