Eχουµε δει πολύ σινεµά και αν αρχίσουµε να µετράµε θεωρίες συνωµοσίας θα µιλάµε ως αύριο, ίσως και µέχρι το επόµενο Φεστιβάλ των Καννών. Αλλά να πω την αµαρτία µου, όλοι αυτοί οι κύριοι στους οργανισµούς του χρήµατος, στις πιστώσεις και τις χρεώσεις, που ανακατεύονται στις τσέπες (και στις ζωές) των άλλων γιατί έτσι είναι το σύστηµα (συστηµατικά και µε τον νόµο) και ορίζουν ποσά, τόκους και επιτόκια πιέζοντας αφόρητα για µειώσεις και σφίγγοντας τη θηλιά η οποία είναι φτιαγµένη από γερό πολιτικό -οικονοµικό νήµα που δεν κόβεται, που κάνουν σκληρούς υπολογισµούς και µαύρες προβλέψεις για τη βαµπιρική κρίση την οποία φροντίζουν να ζωγραφίζουν µε βαθιά σκούρα χρώµατα κουρτίνας σουίτας ακριβού ξενοδοχείου καλά να πάθουν! Με σήµα το ξεσκονόπανο, κάθαρση. Ηλεκτρική σκούπα για τα σκάνδαλα και γερή φασίνα από πάνω προς τα κάτω. Ξυπνάει ο δίκαιος Μακ Τέιλορ µέσα µας: CSI New York – τόσες ώρες, τόσα επεισόδια, πιάνουν τόπο. Στο lab ολοταχώς για το DNA, ο Mακ (µέσα µας) δεν µασάει, ποιος είσαι, από πού κρατάει η σκούφια σου, αν ξέρεις γαλλικά και πιάνο και αν λιγουρεύεσαι τίτλους εξουσιο-σοσιαλιστικούς.
Παράδεισος και «µετά» δεν υπάρχουν – όλα τελειώνουν µόλις σβήνει ο υπολογιστής – είπε ο Στίβεν Χόκινγκ. Σε ελεύθερη µετάφραση: κάποια στιγµή – εδώ κοντά – θα σου έρθει ο λογαριασµός να πληρώσεις. Κατάλαβες Στρος; ∆εν εννοούσε τις δόσεις του δανείου.