Εδώ είναι όλοι. Η Πάτι Σμιθ, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, η Φλόρενς (and the Machine), ο Λου Ριντ, oι Black Keys, ο Σι Λο Γκριν και άλλοι πολλοί, στο ίδιο άλμπουμ. Φανατικά, με δύναμη, αγάπη και ροκ εν ρολ. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλον που θα ένωνε τόσους πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Το «χάσμα γενεών» μόλις γεφυρώθηκε. Κανένα κενό, σε έναν crazy ρυθμό. Το νευρικό κούνημα των γοφών του Ελβις. Η τροχιά του κομήτη του Χάλεϊ.
Ο Νικ Λόου που διάλεξε να πει ένα από τα όχι και τόσο γνωστά κομμάτια του Χόλι, το «Changing all those changes» και με τον τρόπο, του πιο διαβολικά αθώου τραγουδοποιού.
Η μουσική του Μπάντι Χόλι, βλέπετε, δεν γερνάει ποτέ. Από την πρώτη μεγάλη επιτυχία του «Peggy sue (του 1957) μέχρι εκείνη την τραγική μέρα (3 Φεβρουαρίου του 1959) που συνετρίβη το αεροπλάνο και ο Χόλι έχασε τη ζωή του σε ηλικία μόλις 22 χρονών γράφτηκε ποπ ιστορία. Με κεφαλαία γράμματα που αναβοσβήνουν μέσα στη νύχτα και φαίνονται από παντού.
Κατά τον Λόου, ο Μπάντι Χόλι ήταν ο πρώτος φαν του ροκ εν ρολ που κατάφερε και έγινε ο ίδιος σταρ. Υπάρχει και εκείνη η διάσημη φωτογραφία του μέσα σε ένα δισκάδικο που περιμένει να πάρει αυτόγραφο από τον Ελβις. Με αυτόν τον τρόπο ο Λόου και συνάδελφοί του, λέει, ταυτίστηκαν πιο εύκολα με τον Μπάντι Χόλι παρά με θρύλους σαν τον Ελβις Πρίσλεϊ και τον Τσακ Μπέρι.
Αλλος μεγάλος φαν του είναι ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, ο οποίος μάλιστα εμπνεύστηκε το όνομα της μπάντας του (The Beatles, τα Σκαθάρια) από την μπάντα του Μπάντι Χόλι, The Crickets – τους Γρύλους. Αργότερα δε στα 70s, όταν ελάχιστοι έδειχναν ενδιαφέρον για τα τραγούδια τού Χόλι, ο ΜακΚάρτνεϊ αγόρασε τα δικαιώματα όλου του καταλόγου των τραγουδιών του. Είναι έτσι κάτι σαν «ενορχηστρωτής» του «Rave οn Buddy Holly», ενώ διασκευάζει το «It’s so εasy».
Το ροκαμπίλι του Μπάντι Χόλι παίρνει απίθανες μορφές μέσα από τις διασκευές που κάνουν η Patti Smith στο «Words of love», η Κάρεν Ελσον (σε παραγωγή Τζακ Γουάιτ, πριν από το διαζύγιο) στο «Crying, waiting, hoping». Οι She & Him στο «Oh Boy!», oι Black Keys στο «Dearest», o Σι Λο Γκριν, στο (You are so square) «Baby ι don’t care», όλες, με κάτι ξεχωριστό. Ο Λου Ριντ στο «Peggy sue» δίνει ρέστα (και μετά ο John Doe λέει το «Peggy sue got married»). Αξίζει να το ακούσεις.