Μυρίζει τσίκνα και άνοιξη και λίγο λάστιχο καμμένο. Μια γιορτή έξω-καρδιά –έστω και με λίγη πιο πολλή προσπάθεια- σαν αύριο να μην υπάρχει. Μέρα με τη μέρα και πάλι βλέπουμε. Θα βρέξει; Μπορεί και ναι. Ο ήλιος παίζει στο Σαρωνικό και αυτό μοιάζει με Ανάσταση νεκρών. Χαρούμενα ζόμπι λιάζονται χορτασμένα την ώρα του καφέ που κάνεις και την ανασκόπηση της μέρας (όποιας μέρας προτιμάς) Ε, ναι, και μην το αποκλείεις να έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα…Λοιπόν , τσουγκρίζουμε;
