Yπάρχει ένας τόπος κάπου ανάμεσα στο καινούργιο και το παλιό, το φουτουριστικά νέο και το νοσταλγικό ρετρό, όπου, κορμιά έχουν πέσει, και ψυχές έχουν στοιχειώσει πότε προς τη μία, πότε προς την άλλη πλευρά. Και αυτά, δεν είναι περιττά, να τα πεις όταν αντιλαμβάνεσαι ζωή στον άγριο τούτο τόπο.
Αναζητείστε τα κορίτσια. Με κωδικό όνομα Composta Nova, όπως υπογράφουν μουσικά η Αθηνά Γεωργιάδου και η Μαργαρίτα Ηλιοπούλου, κάνουν πράγματα θαυμάσια και με σφραγίδα φανερά δική τους. Σαν αφρός τραγούδια, ένα μουσικό ρεύμα που φέρνει αρώματα και αισθήσεις από τους τόπους που περνάει, ηλεκτρονικούς, ακουστικούς, beats και λούπες , 60ς ανακατέματα και λόγια που βρίσκουν στόχο (στα ελληνικά και λίγο αγγλικά). Και συμβαίνει κι αυτό, που μ΄αρέσει πολύ: τραγούδια ανάλαφρα και ποπ, που κρύβουν πλοκή και δράση, δουλειά και ιδέες.
Κλείσιμο του ματιού, με deep ήχους, ξώφαλτσο νέο κύμα και μια τρικλοποδιά στο έντεχνο με στιχάκια σαν κι αυτά ‘ δεν είσαι τίποτε σπουδαίο/είσαι ένα τρένο τελευταίο/αφετηρία και στο τέρμα σταματάς…’ Φορτώνεις «Sac Voyage» – το άλμπουμ τους (εφτά κομμάτια που αξίζει να ακούσεις) και έχεις να πορεύεσαι.
