Ακακίες, πλατάνια, νεραντζιές, μουριές, γιακαράντες, κερλεουτέριες, κουτσουπιές και νερά, πολλά νερά, συντριβάνια και δεξαμενές, και εγώ να περπατάω πλάι στο ρυάκι και αρώματα να ρέουν μαζί. 2016- σε δυο χρόνια, μου το υποσχέθηκαν, πάνω-κάτω,να έχουν πάρει και τα πάνω τους οι νεραντζιές, θα κατεβαίνω (με τα πόδια και αν θέλω θα μπορώ να παίρνω και το τραμ) την οδό Πανεπιστημίου και να πηγαίνω αράζω στην Ομόνοια, να πίνω τον καφέ μου στο καφέ «Ο Πλάτανος», δίπλα στον πλάτανο τον κανονικό που θα ρίχνει παχιά σκιά στην Πειραιώς, η οποία θα απλώνεται κάπως, φαντάζομαι, κι αυτή ανθισμένη.
Το τραμ (μου το υποσχέθηκαν στο Rethink Athens, με υπογραφή Onassis Foundation και το Αττικό Μετρό με φουλ τις μηχανές) θα πιάνει Άνω Πατήσια, σε πρώτη φάση και ποιος ξέρει πού αλλού θα φτάνει ενώ τα ποδήλατα θα μπορείς να τα παίρνεις και να πηγαίνεις με τον ET στο καλαθάκι ως και σε άλλο πλανήτη (αυτό δεν μου το υποσχέθηκαν, βάζω κι εγώ την πινελιά μου). Εγγυημένο πάντως είναι – καθότι υπάρχουν μελέτες και όπως είπαμε δέντρα (800) θα φυτευτούν και πολλά νερά θα τρέξουν – ότι η θερμοκρασία θα πέσει στο καυτό το ντάουτάουν μέχρι και 3 βαθμούς. Θα φεύγουν άνθρωποι από τους Αμπελόκηπους και θα έρχονται για δροσιά στο κέντρο, στην μικρή (και χαριτωμένη) Κηφισιά, σε μια νέα πόλη – πρότυπο (πες την κι έτσι!), μια πόλη που θα σου λένε πως από πάνω της πέρασε (πέρασε?) κρίση και δεν θα το πιστεύεις.
Ένα ψιλο-κυκλοφοριακό μπορεί να παρατηρηθεί στις γύρω περιοχές, αλλά, όπως άλλωστε έχει γίνει και στους σταθμούς του Μετρό (χειροκρότημα!) θα έχουν προβλεφθεί πάρκινκγκ (χα, χα, χα) και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα έχουν αναβαθμιστεί έτσι ώστε κι αυτά να φτάσουν στο επίπεδο του κέντρου της πόλης (αλλά για καλό και για κακό μάθε ποδήλατο αν δεν ξέρεις).
Αυτή την πόλη που έχουμε τώρα βέβαια, δεν ξέρω ακριβώς τι θα την κάνουμε. Ίσως τη μαζέψουμε σε σάκκους σκουπιδιών και την ξεφορτωθούμε σε ένα πολύ μεγάλο κάδο. Δεν τα ξέρω κι όλα. Και, εδώ που τα λέμε, φοβάμαι και να τα φανταστώ. Απ’ τη μια να έρχονται τα πλατάνια και τα συντριβάνια από την άλλη το κέντρο να σε πληγώνει – να το πληγώνεις κι εσύ και πάει λέγοντας. Rethink σου λέει. Και ξανασκέψου. Να γίνει το κέντρο όμορφο και εύκολο για όλους. Γιατί μέσα σε αυτό που ζούμε, στα θολά νερά και σε ό,τι έχει πληρώσει αυτή η πόλη, ακόμη και οι ακακίες μπορεί να κακιώσουν. Γι΄αυτό Rethink, με το καλό.
Στην Στοά Αρσακείου πάντως, λειτουργεί η έκθεση, που δίνει δείγμα του τι ετοιμάζεται με τις μελέτες και τα σχετικά. Να περάσεις να δεις, μην περιμένεις μόνο το Πλατάνι και τον καφέ σου…