Ο Kevin Saunderson είναι ένας από εμάς. Και έτσι, καμία έκπληξη για μας. Έκπληξη σίγουρα θα ήταν για κάποιον που θα τον πετύχαινε εκεί. Στο εργοστάσιο Ford Motor στο Ντιτρόιτ, τον Saunderson (της γνωστής ‘αγίας’ τριάδας της πόλης – Derrick May και Juan Atkins – οι άλλοι δυο) με ένα μικρόφωνο στο χέρι να «γράφει» ήχους από την αλυσίδα παραγωγής, τις μηχανές να μουγκρίζουν, τις λαμαρίνες να τρίζουν, τα χτυπήματα, τους βρυχηθμούς, τα γκλιν και τα γκρουζζζζ και τα μπανγκ, τα τριξίματα και τα συρίγματα και άλλα πολλά από όπου θα διαλέξει κάμποσα να σαμπλάρει σε καινούργια κομμάτια και νέες ταχύτητες.
Ένα κινηματογραφικό συνεργείο στο μεταξύ, ακολουθεί και καταγράφει την περιήγηση του μουσικού ανάμεσα στις αλουμινένιες σειρές.
Η Μotor City πληγωμένη από την ανελέητη κρίση πονάει και αναστενάζει, ενώ το γνήσιο τέκνο της , ‘πατέρας’ του techno και όλης εκείνης της κοσμογονίας που άλλαξε τη μουσική από τα βάθη της, πιάνει τον παλμό.
Ο Saunderson ακούει τα αυτοκίνητα να μαρσάρουν σε ένα maximum overdrive ολικής επαναφοράς. Έλειψε για δύο χρόνια στο Σικάγο και επέστρεψε. Το Ντιτρόιτ είναι ζωντανό, ’movin’ n’ groovin’, όπως λέει. Οι κραδασμοί της techno μουσικής που πήρε εκεί τις πρώτες της ανάσες είναι έντονα αισθητοί πάλι μαζί με αυτούς της καρδιάς της πόλης.
Στο καινούργιο φιλμ–που πιστεύω ότι δεν θα αργήσουμε να δούμε τώρα που έχουν πάρει φωτιά τα μουσικά ντοκιμαντέρ-ο Kevin Saunderson έχει ανοίξει το καπό του Ντιτρόιτ, έχει αλλάξει μπαταρία και έχει πειράξει πάλι τα σωστά καλώδια. Δικός μας άνθρωπος.