jazz on the spot. μπροστά στο Δημαρχείο της Σύρου. (φωτό Σπύρος Κατωπόδης)
Σα να βρίσκομαι σε ταινία του Φελίνι. Η τζαζ μπάντα παίζει ψηλά στις μεγάλες μαρμάρινες σκάλες, από κάτω ο κόσμος της πλατείας κοντοστέκεται, παρακολουθεί και αφοσιώνεται. Μυρίζει μαγικά ανοιξιάτικη νύχτα. Φελινικό όνειρο, με τη διαφορά ότι είναι ακόμη καλύτερο-συμβαίνει στην Ερμούπολη της Σύρου: μια μεγάλη παγκόσμια γιορτή της τζαζ, η International Jazz Day (30 Απριλίου), στη Σύρο και σε πολλές πόλεις του κόσμου ταυτόχρονα.
Στο Παρίσι έγιναν φέτος οι κεντρικοί εορτασμοί αλλά με το Κυκλαδίτικο αεράκι και τις τζαζ νότες του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου που ανοίγουν εδώ τη Γιορτή, δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που θα ήθελε να κουνηθεί από τη θέση του. Αν τους ρωτ
ούσα δηλαδή, θα μου το έλεγαν. Αντίθετα, ο κόσμος σιγά σιγά γύρω πληθαίνει.
Η τρομπέτα δίνει σύνθημα «ζωγραφίζοντας» ένα τοπίο περιπλάνησης μέσα στο ήδη μαγικό σκηνικό, αφού τίποτε δεν είναι τυχαίο-μετά από λίγο, σε εκείνο το πλατύσκαλο-σκηνή πιάνει θέση υποβλητική στα ντραμς ο θρύλος Τρανταλίδης και τις νύχτες που ακολουθούν η τζαζ της Σύρου ταξιδεύει ως την Ιπανίμα και τις ξέφρενες νότες του σουίνγκ. Θα φτάσω όμως και εκεί.
Γιατί, το είπα κιόλας, τίποτε δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει μια τζαζ τρέλα και το πάθος της μουσικής-αυτό το υπογράφω αν και δεν χρειάζεται γιατί είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού καθώς πετυχαίνεις τον Θωμά Αλβέρτη στις ‘b jazz’ δραστηριότητές του να είναι η ψυχή και να ‘τρέχει’ αυτή την απαιτητική, φιλόδοξη, απογειωμένη διοργάνωση σε μια εποχή που ο πολιτισμός διψάει και διψάμε για πολιτισμό. Που είναι άλλωστε και η σίγουρη πηγή μας.
Τηνιακός ο Θωμάς ομιλεί τη τζαζ και τα Κυκλαδίτικα με πάθος και πίστη. Και το παρατηρώ σε όλη τη διάρκεια του τριήμερου αλλά και στο αποτέλεσμα και στα όσα έχουν επιτευχθεί για την προετοιμασία του International Jazz Day στην Ερμούπολη της Σύρου-καθώς επίσης το όλο εγχείρημα στηρίζουν-και το πιστεύουν-η Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου και ο Δήμος της Ερμούπολης, που μας υποδέχονται , σε μέρες δύσκολες αλλά με όραμα που μετράει.
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος
Η προσπάθεια έστρεψε τα φώτα στο νησί και μέσα από ένα παγκόσμιο μουσικό ιστό και σίγουρα πέτυχε με προσεγμένες επιλογές να ‘τζαμάρει’με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Η μουσική είναι το θέμα όμως και η μουσική είναι παντού στο νησί. Από γωνιές της πόλης που ακούγονται τα ρεμπέτικα του Μάρκου, ως τις φευγάτες νότες του κουαρτέτου του Πολυζωγόπουλου με τον ίδιο τον Ανδρέα στην τρομπέτα και το flugelhorn, τον Κωστή Χριστοδούλου στα πλήκτρα, τον Αντώνη Μαράτο στο μπάσο και τον Αλέξανδρο -Δράκο Κτιστάκη στα τύμπανα. Εξαιρετικοί όλοι τους, μπροστά από το Δημαρχείο-με την υψηλή αισθητική και υπογραφή Τσίλερ. Ο Πολυζωγόπουλος είναι σταρ. Με το κουαρτέτο εν δράση, χαρίζει ακόμη και στις πιο εσωτερικές συνθέσεις του, μια εξωστρέφεια και την κοσμοπολίτικη αίσθηση που ταξιδεύει με τη μουσική του.
Γιιώργος Τρανταλίδης (φωτό Σπύρος Κατωπόδης)
Έχει ήδη φτάσει στην πλατεία του Δημαρχείου κόσμος αρκετός, κάποιοι πιτσιρικάδες με skateboards υπο μάλης, μουσικόφιλοι (έχει πολλούς το νησί, έχει και παράδοση) παρέες διάφορες. Όσοι από αυτούς γνωρίζουν έστω κάτι από την ελληνική τζαζ σκηνή ξέρουν ότι έχουν μπροστά τους θρύλους, οι υπόλοιποι το αντιλαμβάνονται επι τόπου. Οι Trilogia (Γιώργος Κοντραφούρης όργανο, Γιώτης Σαμαράς κιθάρα, Γιώργος Τρανταλίδης ντραμς) αρχίζουν να παίζουν τη δική τους τζαζ μαγεία ως τα ροκ όριά της (Τρανταλίδης αφιερώνει στον Τουρκογιώργη) και κύματα μουσικά ξεκινάνε από την Πλατεία Δημαρχείου, προς απέναντι, τη θάλασσα. Κάτι σαν παλιρριακό φαινόμενο. Και όπως το έλεγε ο Herbie Hancock, τζαζ είναι being in the moment-η στιγμή. Αυτό ακριβώς παίρνει όλο το νόημά του εδώ, στη Σύρο, στη στιγμή, στις στιγμές του 2ου International Jazz Day (συνεχίζεται… με περισσότερη τζαζ και Σύρο)
