Κοσ
μικά ψυχεδελικό, αέναα πρισματικό, ηλεκτρικό και ευήλιο, διάφανο-κρυστάλλινη σταγόνα δροσερού νερού ορεινής πηγής. Τα γάργαρα χρόνια της αθωότητας. Τραγούδια σε πείσμα του επιπόλαιου χρόνου. Παραμυθένια αλλά και σε έντονα γήινα–της ύλης-χρώματα. Με έναν διαχρονικό vintage αέρα.
Συγκεκριμένα & περισσότερα: Το καινούργιο των Zipelia Cress, ψυχή ανάσα & νερό, κομψό εκλεκτικό, ψυχεδελικό μπλουζ-ροκ της περιπλάνησης. Kαι jazzy! Σε κάποιες στιγμές, νεραϊδένιο σαν χρησμός στο μάτι του κυκλώνα, σε άλλες με τονισμένες τις νοσταλγικές όψεις, με μια φυσαρμόνικα, με έντονη αίσθηση του αιχμηρού παρόντος.
Το ‘Τείχος του Καιρού’, λιτό και φίνο για μια ωραία απόδραση, το ‘Χρήμα = πανικός’, στην κόψη των καιρών- “μπροστά θα πέρναγε ολόκληρη ζωή/κρυφή ελπίδα άναβε ζεστή, ιδανική μικρή αρχή/υγρά τα μάτια βλέπουνε το φως να τρεμοσβήνει χάθηκε ο θεός/ίσως κι αυτός, κοινός θνητός/Το χρήμα γράφει τη λέξη πανικός”. Το ‘Φως’ με διακριτικές easy listening διαθλάσεις και εντάσεις, αποκαλυπτικός ηλεκτρισμός στα ‘Ανδρείκελα’, δυναμικό και γκαζωμένο το White Bitch, ατμοσφαιρικό και μυστηριώδες το ‘Θεά Αφροδίτη”. Το ομώνυμο (“ψυχή ανάσα και νερό“),στέρεα οργανωμένο, συνειδητοποιημένο, υπερβατικό. Κλασικής ραφής εύγλωττο μπλουζ/ροκ (Ενας Τρελός για σένα παραπάνω) και κάθε κομμάτι σαν ξεχωριστό σύμπαν με τη δική του δυναμική.
Η μουσική και οι στίχοι του Άγνωστου «Χ» (επίσης σε κιθάρες, μπάσο, φυσαρμόνικα και φωνές). Στις φωνές βασικά η Σοφιάνα που «χρωματίζει» πολύ ιδιαίτερα όλο το άλμπουμ και ο Νίκος Φραγκούλης στα ντραμς, ο Κώστας Λέλος, σαξόφωνο, ο Γιάννης Σκυλάς, πλήκτρα, ο Νίκος Γεωργίου μπάσο/ ακουστική κιθάρα, ο Στέφανος Βορδώνης λύρα …Η επιστροφή της «μπλουζένιας» ψυχεδέλειας από τους πλούσιους κήπους του ελληνικού ροκ (κυκλοφορεί από την ‘Πλώρη’-www.plori.com.gr)
