Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος που περίμενε να σταματήσει η μουσική και να σταματήσουν οι άλλοι άνθρωποι να χορεύουν. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν περιμένει ακόμη. Κάποιοι πιστεύουν ότι θα περιμένει για πολύ, μπορεί και για πάντα.
Κι ενώ εκείνος περιμένει, εμείς διανύουμε τις μέρες του μετα-κλαμπινγκ, σαν αυτό που συνέβαινε παλιά να μην έχει υπάρξει ποτέ, τα μεγάλα κλαμπ, τα rave, το Άλσος, να τα είχαμε φανταστεί (κακό δεν κάνει λίγη φαντασία).
Για φαντάσου. Η dance έχει πια τα δικά της φεστιβάλ – Ultra, Tomorrowland, Sonar … τις EDM περσόνες της, έχει μεγάλα σχέδια, μεγάλες επιδόσεις, μεγάλες σκοτούρες.
Εμείς πάλι έχουμε άλλα ζόρια, αλλά – guess what – η μουσική επιστρέφει για το καλό μας (όπως πάντα, παντού). Και στο κέντρο της Αθήνας το Ρομάντσο, με ειδικές μουσικές δυνάμεις μαζί, βάζει ξανά στο χάρτη το Club, έτσι σχεδιασμένο ώστε να δημιουργεί και να εκπέμπει τον ήχο της πόλης στην μετέωρη post-club εποχή μας που όλα συνεχώς αλλάζουν-και κάτι σαν αντίδραση, πάντα θα γίνεται.
Δυο stages, Funktion One ηχοσυστήματα, υπερσύγχρονα reactive visuals και ένα καινούργιο vibe ζητούν να τσεκαριστούν άμεσα (το υπόσχομαι).
Juan Atkins
Κόκκινο χαλί από την είσοδο της Αναξαγόρα ως τη θέση του DJ στρώνεται για τον μέγα Juan Atkins της γνωστής Αγίας Τριάδας του Detroit-techno ‘άγιοι’ και πρωτοπόροι (Kevin Saunderson και Derrick May-βοήθειά μας)-ο οποίος Juan γιορτάζει φέτος και τα 30 χρόνια της Metroplex records-Με άλλα λόγια old school strikes back.
Μια μέρα πριν, την Παρασκευή δηλαδή, στα δυο stages πιάνουν στασίδι Traxx και Maurice Fulton, με σκοπό οι διαφορετικές όψεις της techno/ house/ electronica/dance (back to basics και fast forward ) να ενεργοποιηθούν κατάλληλα.
Βig opening διήμερο κομπλέ και με γνωστούς και δυνατούς παίκτες της εγχώριας σκηνής (με γνωστά και δυνατά fan club όπως γνωρίζω): Paul Bennett, Chris Kontos, Miltiades, Sepho και Winjer, Morah, Linny Berret.
O άνθρωπος που λέγαμε στην αρχή περιμένει ακόμη. Η αναμονή σίγουρα τον βάζει σε σκέψεις.
Περισσότερα για όλα αυτά εδώ: Ρομάντσο
