Θα σου πω για τα σονέτα του Σαίξπηρ και θα σου συνεχίσω την κουβέντα για τον Μπάροουζ με τον Τομ Γουέιτς δίπλα να αλυχτάει στο πικάπ και about last night, αλλά τίποτε απ’ αυτά πριν απ΄το μπρέκφαστ. Με πιάνεις;
Κι εκεί συνέβη το μοιραίο. Περιγράφω: εμφάνιση νοστάλτζια φουλ και ψυχή λιονταριού – όλα για σένα – για να ξεκινήσει η μέρα όποια ώρα σου αρέσει. Πεταλούδες στο στομάχι και του καφέ η καφετιά η μυρωδιά δεν είχε ακόμη σαλέψει στον αέρα. Μεγαλείο. Τρία σε ένα (αν μετράει ο αριθμός) η ορχήστρα των γεύσεων σε κονσέρτο Μπρεκ-Φαστ. Κυκλοφορεί! Στο amazon-ιο κατάστημα σε τιμή φιξ. Στο πι και φιξ από τους μαστόρους νοσταλγίας του nostalgia electrics (ωραίο όνομα για μπάντα).
Μετά θα πει η αλεπού ο Τομ “εγώ πάω στο diner για αυγά, μπέικον”. Ο Γουίλιαμ αρπάζει την γκαμπαρντίνα κι ακολουθεί και με βλέπω εμένα με το φουρνάκι αγκαζέ να ψάχνω τα κλειδιά (πάντα, πάντα) και να πηγαίνω με την παρέα. Να το παραδεχτείς, υπάρχουν πράγματα που κάνουν καλύτερο τον κόσμο.
