Την ξέρω από παλιά. Από τις πολύ-πολύ πρώτες παραστάσεις της, και τις πρώτες μου…σκηνοθετικές απόπειρες, από τα ανεβάσματα του Star Trek στην αυλή του σπιτιού μας.
Αστέρι του Star Trek η Μαίρη, αστέρι κανονικό στη σκηνή, αστέρι και κάτω από τη σκηνή. Με τον δικό της αστραφτερό, εκρηκτικό τρόπο, αστέρι και στην καινούργια, την ολοκαίνουργια παράσταση, στο νέο έργο των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου που χειροκρότησα και χάρηκα ήδη-προχτές στην πρεμιέρα. Το “Βάψτα Μαύρα”.
Ποτέ λοιπόν δεν σταματούσε εκείνο το παιχνίδι, το οποίο στην συνέχεια, έδειξαν τα πράγματα, έγινε τέχνη για την Μαίρη Σταυρακέλλη. Με πλούσια και γεμάτη διαδρομή ήδη ως εδώ με ρόλους και χαρακτήρες και αξέχαστες στιγμές και θέατρο, σινεμά, τηλεόραση-με την Μαίρη τώρα να λάμπει ως φοβερή και τρομερή Κυρία Σιμόνη στο Βάψτα Μαύρα.
Ρόλος δουλεμένος, κερδισμένος σε όλες τις στιγμές από την ερμηνεία της, με μια συνεχή και δύσκολη ισορροπία, απολαυστική! Κωμική, φευγάτη, ανελέητη. Σε μια παράσταση στο Θέατρο Λαμπέτη-καλοκουρδισμένη, κεφάτη, με ρυθμό που τιμούν όλοι στη σκηνή.
Κάπως έτσι δηλαδή ταξίδι στ’ αστέρια, συνέχεια! Στους γαλαξίες και σε όλα τα χρώματα. Με το μαύρο ειδικά αυτή τη σεζόν να κερδίζει εντυπώσεις – και την κυρία Σιμόνη να διαπρέπει σε τόταλ μπλακ λουκ!
