Πριν από λίγες μέρες συνάντησα την Ναόκο. Δεν μπορώ να σας πω πού, άλλωστε σε λίγες μέρες θα μπορέσετε να την συναντήσετε και εσείς, αλλά ήταν έτοιμη για περιπέτειες. Μου έδωσε την εντύπωση ότι στην καταπληκτική, πολύχρωμη ζωή της όλα είναι δυνατό να συμβούν.
Η Ναόκο είναι ατρόμητη, είναι ευαίσθητη, είναι απρόβλεπτη.
Την είδα να πετάει με τον δράκο, να επισκέπτεται το παλάτι του μαχαραγιά, την είδα να ξυπνάει το πρωί και να ταϊζει το άλογό της, να στέκεται αγέρωχη και να αντιμετωπίζει τον κακό πολεμιστή και να μπαίνει άφοβα στο μυαλό του χίπστερ – είδα τον χίπστερ ολοκάθαρα, φορούσε εκείνες τις τιράντες…, την πέτυχα κοντά στη θάλασσα και κάτω από έναν μωβ μαρκαδορένιο ουρανό που σου έκλεβε το βλέμμα.
Έδινε την εντύπωση ότι ήξερε όλα τα μυστικά της ζωής.
Και μετά, σα να έρχονταν από κάπου μουσικές. Με μια αίσθηση από την μακρινή Ανατολή αλλά και από ένα άλλο σταυροδρόμι σαφώς δυτικότερα, σαν από road trip σε ερημικούς δρόμους. Λογικό, είπα, ενώ η Ναόκο συνέχιζε την καθημερινή ρουτίνα της, εικόνα δίπλα στην εικόνα, σε ένα ευρηματικό sudoku της ύπαρξής της. Λογικό, αφού ο άνθρωπος που την εμπνεύστηκε, τη δημιούργησε και έφτιαξε μια σειρά από έργα ζωγραφικής, είναι από τους πιο αγαπημένους και ξεχωριστούς μουσικούς που εκφράζεται στα τραγούδια του, όπως και στις εικόνες που παρατηρώ τώρα, με την άμεση και αφοπλιστική ναϊφ ακρίβεια και την ορμή του καλλιτέχνη που τα πάντα γύρω μπορεί να σκαλώσουν σε μια καινούργια έμπνευση.
Κυρίες και κύριοι, ο τραγουδοποιός Μάρκος Δεληβοριάς μας συστήνεται και ως ζωγράφος.
Το ραντεβού για την πρώτη του έκθεση – με τίτλο Ναγκασάκι – είναι στο Δέντρο Lab, στην Πλατεία Αβησσυνίας 10, στο Μοναστηράκι, το Σάββατο 6 Μαϊου. Εκεί θα συναντήσετε τη Ναόκο. Με ποτά και μουσικές από τον DJ Carlo Von Macho.
Κάτι συμβαίνει λοιπόν. Φαίνεται πως υπάρχει μυστικό τούνελ – ή δε ξέρω τι – που τραγουδοποιός και ζωγράφος επικοινωνούν. Ο ένας δίνει στον άλλο «υλικό», ανταλλάσσουν κουβέντες, εντοπίζουν αποκαλύψεις. Γιατί συμβαίνει συχνά. Ο Bob Dylan είναι γνωστός ζωγράφος. Ο Leonard Cohen; Το δίχως άλλο! Ο John Lennon έκανε εκείνα τα περίφημα σκιτσάκια του. Ο Chris Isaak έχει το δικό του στιλ στη ζωγραφική. Και ξαφνικά, να’ σου η Ναόκο. Ο Μάρκος Δεληβοριάς παίρνει μαρκαδόρο και εκείνη μπαίνει δυναμικά σε ένα τραγούδι του.
