Γραμμές, πλέγματα, πλέξεις, κουτιά, τετράγωνα, και άλλες γραμμές, κάθετες και οριζόντιες, πλάγιες και με έναν τρόπο όμορφο, επαναστατικό το χρώμα, η ατελής ευθεία, η ένταση που σπάει τη γεωμετρία, την καταργεί- και αυτή υπάρχει και δεν υπάρχει. Και βήματα – σαν γοργά βήματα μου φάνηκαν.
“Σύνορο” είναι ο τίτλος της έκθεσης ζωγραφικής του Νικήτα Καραγιάννη. Που μού αποκάλυψε… έναν ακόμη Νικήτα (γιατί είμαι φαν της φωτογραφίας του και της ματιάς του στο φακό), έναν ακόμη Νικήτα που εκφράζεται δυναμικά, έντονα, με άποψη και με τις ιδέες του στον καμβά. Έχει ήδη κάνει μια προσωπική έκθεση ζωγραφικής στο Λος Άντζελες και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές στο Μαϊάμι και στην Αθήνα. Αυτή, το “Σύνορο” είναι η πρώτη ατομική του στην Αθήνα.
Επιστρέφω και κοιτάω τα έργα από κοντά. Και μετά βγαίνω και απ’ έξω και κοιτάω, από την Πλατεία Καρύτση που είναι δικό μας μέρος, που ανέκαθεν ήταν και τώρα επιστρέφει, εκεί που ‘φύτρωσε” το Blue Rose bar και μιλάει με επιχειρήματα για να γίνει το στέκι μας, σημείο επαφής και τόπος οργάνωσης των επόμενων ταξιδιών, καθότι εμπνέει.
Γιατί όλα δένουν: Δίπλα στο Blue Rose Bar, η Blue Rose Gallery. Στην Γκάλερι, η Έκθεση «Σύνορο» του Νικήτα Καραγιάννη ως τις 31 Μαίου. Και guess what ? επιστρέφω από την πλατεία με νεώτερα.
