Της Έφης Παπαζαχαρίου
How Did I Find Myself Here? καθώς σε παρασύρει ο στρόβιλος του χρόνου ούτε προφταίνεις να καταλάβεις πως στο καλό βρέθηκες εδώ που το “σαν χθες” είναι 30 χρόνια πίσω….Συχνά το έχουμε αναρωτηθεί με τον Steve Wynn αυτό, πότε γνωριστήκαμε δηλαδή βρε παιδί μου – κάπου εκεί στα τέλη του ’80 – και πότε φθάσαμε εδώ πέρα…
Τότε ήταν στο «Ρόδον», με τους Dream Syndicate και τώρα, το Νοέμβριο συγκεκριμένα, θα είναι στο Fuzz, πάλι με τους Dream Syndicate. Λες και θα κλείσουμε έναν κύκλο που κράτησε όσο το κλικ ενός ματιού -γελάω! Στο ενδιάμεσο μοιραστήκαμε άπειρες υπέροχες βραδιές on και off stage, με αξέχαστα live κι αξέχαστα δείπνα από την Αθήνα ως το Λος Άντζελες κι από τη Νέα Υόρκη ως το Σούνιο.Είτε με τον Steve σόλο είτε με τους Gutterball – αυτή τη σπουδαία all star μπάντα – είτε με τους Miracle 3 και την αγαπημένη του σύντροφο και ντράμερ Linda Pitmon είτε με τους Dunny and Dusty είτε με άλλους φίλους. Μόνο με το γκρουπ που υμνεί το μπέιζμπολ, The Baseball Project, δεν έχει έρθει ακόμη στα μέρη μας – αλλά που θα πάει θα γίνει κι αυτό, φαντάζομαι, αν το σπορ μπει κάποτε στην καθημερινότητά μας. Θα το χαρεί ιδιαιτέρως ο Steve μάλιστα!
Πρόσφατα οι φίλοι του Yo La Tengo μου έλεγαν (μετά το εξαιρετικό live τους στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) πόσο όμορφα πέρασαν όλοι μαζί παρέα, πριν λίγες εβδομάδες, στο στάδιο των Mets!
“Τι ωραία που είδες τον Ira και την Georgia στην Αθήνα» μου έστειλε mail ο Steve.
«Περάσαμε καταπληκτικά μαζί πρόσφατα στο Queens –πρώτα μπέιζμπολ και μετά Θιβετιανή κουζίνα και κουβέντα. Είναι τόσο παράξενο που τους ξέρω 35 χρόνια τώρα- όχι και πολύ περισσότερο από όσο ξέρω εσένα»! Όντως!
![quintetathens[1]](https://www.mariamarkouli.com/wp-content/uploads/2017/07/quintetathens1-300x206.jpg)
Στο ναό του Ποσειδώνα, στο Σούνιο, μέσα του ‘90, με τους Come, που συνόδευαν τότε τον Steve γιατί έπαιζαν μαζί του στο άλμπουμ του Melting in the Dark.
«Χαίρομαι που σου αρέσει το νέο τραγούδι» απαντά στο mail μου ο Steve. «Είμαι τόσο περήφανος για το νέο άλμπουμ! Ελπίζω όντως να γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους παλιούς μας φαν και τη νέα γενιά. Μοιάζει να είναι το είδος του άλμπουμ που θα μπορούσε να προκαλέσει κάτι τέτοιο…», συνεχίζει.
«Όλα είναι καινούργια και όλα είναι μια πρόκληση αυτές τις μέρες, αλλά αυτό κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα και δίνει ώθηση για να προχωράς σε άλλα πράγματα. Νιώθω μια χαρά στη νέα εποχή!». Και πώς να μην αισθάνεται έτσι ένας καλλιτέχνης που πάντα δοκιμάζει καινούργιες “γεύσεις” είτε μόνος είτε συνεργαζόμενος με μουσικούς όπως ο Peter Buck των REM, ο Chris Eckman των Walkabouts και πόσοι άλλοι – είτε ακόμη και ως ζωγράφος!
«Είμαι, όπως πάντα, τόσο ενθουσιασμένος που θα βρεθούμε πάλι όλοι μαζί τον Νοέμβριο στην Αθήνα», προσθέτει στο τέλος για την αγαπημένη του πόλη. «Σκέφτομαι, αν τα καταφέρω, να κάτσω καμιά μέρα παραπάνω να το απολαύσω λίγο». Ο Steve έχει ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, λες κι είναι ο δεύτερος του τόπος. Εδώ, κοντά στην Πρέβεζα, άλλωστε επέλεξαν να περάσουν με τη Linda το honeymoon τους κάτι χρόνια πίσω. Κι εδώ απολαμβάνει σε ταβερνάκια στην πόλη ή στη θάλασσα, ώρες ατέλειωτες, ως γνήσιο δικό μας τέκνο, το φαγητό, το κρασί και την κουβέντα με τους στενούς του Έλληνες φίλους.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί στις 8 Σεπτεμβρίου και οι Dream Syndicate έρχονται να το παίξουν live, στη σκηνή του Fuzz, το Σάββατο 4 Νοεμβρίου. Παρέα, εννοείται, με μερικά από τα παλιά και αγαπημένα που σημάδεψαν τις άγριες και ανέμελες days of wine and roses! Cheers!