Είναι λίγο πριν που ο νοτιάς άρχισε να γυρίζει σε βοριά και το σύννεφο-διαστημόπλοιο πλησίαζε (κάποιοι θα πουν ‘απειλητικά’) τη λωρίδα στεριάς πάνω στη θάλασσα. Ηρεμία. Πριν την καταιγίδα. Θα μπορούσε να είναι μόνο αυτό. Αλλά δεν είναι. Είναι η μέρα που πνίγηκαν άνθρωποι.
Είναι η μέρα που μπορώ να ανεβάζω όσες θεαματικές εικόνες ουρανού και θάλασσας θέλω, αλλά δεν θα είναι ποτέ η μέρα με τις θεαματικές εικόνες. Θα είναι η μέρα που πνίγηκαν άνθρωποι.
