Αφού όλα είναι σχετικά και αναμφισβήτητα μοναδικά και μουσικές εκρήξεις γεννάνε «παιδιά» και ήχους που μοιάζουν στους προηγούμενους αλλά παλεύουν, διαπραγματεύονται, κερδίζουν την μοναδικότητά τους, δεν μένει τίποτε άλλο, παρά να βρίσκεις τα σημεία επαφής (και αν δεν τα βρεις δεν πειράζει) και να διατρέχεις το φάσμα τους.
Να ταξιδέψεις, να φύγεις, να πετάξεις, να νοιώσεις την αλήθεια της μουσικής. Ναι, ωραία πράγματα.
Γι’ αυτό δεν θα πω για τις όμορφες και στέρεες και γιγάντιες αναφορές του Prins Obi και των Dream Warrriors (φίνα παρέα με όνομα σαν τίτλος επεισοδίου Star Wars – τι; όχι;) σε 70ς rock, heavy rock, ψυχεδέλεια, glam, David Bowie, New York rock, Poll (ελληνικό ροκ), Απέραντα Χωράφια, αλλά…
…θα παρακάμψω με σπινιάρισμα τύπου «Αντίζηλοι» οδηγούν σπορ αμάξι στη γαλλική Ριβιέρα, τις “post“ κουβέντες, τα μετά-κάτι και τα «όποιος φτάσει πρώτος κρατάει θέση και για τους υπόλοιπους» και θα πάω κατευθείαν εδώ:
στην φανταστική μουσική περιπέτεια και σ’ ένα ευτυχισμένο lost in sounds συναίσθημα που μοιράζονται ο Prins Obi με τους συναγωνιστές στη φάση Dream Warriors, στις τάξεις των οποίων συναντιούνται μέλη των Baby Guru, The Voyage Limpid Sound, Chickn, Montero Band, A Victim of Society. Με θαυμαστή πρώτη ύλη τις συνθέσεις και το feeling του άλμπουμ συνολικά, βάλε το έργο – Prins Obi & The Dream Warriors – σε speed dialing για άμεση κλήση, πρόσβαση και πολλές ακροάσεις. Kυκλοφορεί από την Inner Ear .
To video για το κομμάτι Fingers έφτιαξε η Άγγη Βρεττού, με συμπληρωματικό υλικό της Ευτυχίας Βλάχου – ιδού:
