Όλα συνδέονται. Το ένα με το άλλο και με το παράλλο, όπως στο Six Degrees of Kevin Bacon ή με κάποιον άλλο τρόπο που η παρουσία του Kevin Bacon δεν είναι απαραίτητη αλλά προαιρετική.
Οι S.W.I.M (Someone Who Isn’t Me) στην σκηνή του Φεστιβάλ, όταν αργά ο δρόμος οδηγεί στο Λιμάνι που όλοι θα περάσουν από εκεί κάποια στιγμή, ακόμη και αν φοράνε ψηλά τακούνια που το πλακόστρωτο τα σαμποτάρει ξεδιάντροπα, αλλά είναι ωραία εκεί και ο αέρας μυρίζει θάλασσα, και οι S.W.I.M ,είπαμε, είναι στη σκηνή και παίζουν τα ηλεκτρονικά, συνθετικά, ποπ, ατμοσφαιρικά κομμάτια τους και από κάτω πάνε και έρχονται γνωστοί και γνωστοί των γνωστών, άλλοι λικνίζονται, άλλοι χορεύουν, συναντιόνται, μιλάνε για την ταινία που είδαν, που θα δουν, που αποκλείεται να δουν, που ίσως δουν αν προλάβουν_”προλαβαίνω” το ρήμα ταμπού που το Blender προσπαθεί να στύψει και να κάνει χυμό.
Παρακολουθώ από ψηλά, το πάρτι συνεχίζεται στον εξώστη, ο εξώστης της Θεσσαλονίκης έχει ιστορία.
Τhessaloniki International Film Festival, mes amis, numero 59.
Αλλά τι;
Όπως είπα όλα συνδέονται. Και στην επόμενη σκηνή, με άψογη κινηματογραφική αφήγηση, θα μάθουμε ότι οι S.W.I.M από την Αθήνα έχουν κερδίσει το βραβείο καλύτερου μουσικού βίντεο, με το Gomenaki , στο Indie Memphis Film Festival,
ένα πολύ cool φεστιβάλ το οποίο, αν δεν έχει ήδη τιμήσει τιμήσει τον Kevin Bacon, σύντομα θα έρθει η στιγμή που θα το κάνει.
Πίσω στην Θεσσαλονίκη το Φεστιβάλ συνεχίζεται…