Τέτοια μέρα ήταν, 8 Δεκεμβρίου 2003 και στο Λονδίνο έκανε κρύο, αλλά όχι από εκείνο που δεν μπορείς να αντέξεις και όλοι μένουν κάπου κρυμμένοι αλλά από εκείνο το κρύο που μπορείς να περιμένεις για λίγο ακόμη έξω από τα στούντιο Maida Vaile του BBC.
Oταν είδα ότι είχαν αρχίσει να μαζεύονται κι άλλοι, ησύχασα αφού τουλάχιστον κρύωνα – υποφερτά – στο σωστό μέρος.
Ήταν τότε που θα έβλεπα τους Radiohead live μέσα στο στούντιο του BBC, να παίζουν για εμάς ένα ντεμι-ακουστικό σετ. Θα περνούσαμε ένα, ας πούμε, ‘απόγευμα μεταξύ μας’.
Στο μεταξύ ήρθαν οι άνθρωποι του ΒBC (ή της δισκογραφικής θα ήταν) και μας έδωσαν τα press pass, για να διαβούμε τους διαδρόμους, κατεβαίναμε και στρίβαμε και ξαναστρίβαμε στενούς λαβύρινθους που θα είχαν κρύψει τους Radiohead, που μάλλον θα έμπαιναν από άλλη είσοδο, θα υπήρχε σίγουρα και άλλη. Είχαν έρθει και φαν. Και όχι μόνο από Λονδίνο και περίχωρα, από Σκωτία κάποιοι, από Μάνστεστερ άλλοι, είχαν κερδίσει διαγωνισμό τα παιδιά και ακολουθούσαν και εκείνοι τους ίδια εσωτερικά μονοπάτια.
Φτάσαμε. Μας άνοιξαν την πόρτα. Παντού μεγάλες κόκκινες μαξιλάρες και πουφ (μου έχει μείνει το κόκκινο σκηνικό), περάσαμε μέσα αράξαμε _αυτό ήταν το κόνσεπτ, το χαλαρό_ οι Radiohead μας ήθελαν σαν παρέα. Μας κέρασαν και ποτά και ζεστά finger food που έκαναν ήδη τότε καριέρα.
Γενικά ήταν στα πολύ πάνω τους οι Radiohead, είχαν κάνει το Hail to the thief, ο κόσμος τέντωνε τ’ αυτιά του να τους ακούσει, είχαν βγει από μια μεγάλη πολύ πετυχημένη περιοδεία, ό,τι και αν έκαναν είχε νόημα.
Ο Thom Yorke και ο Jonny Greenwood πήγαν και κάθησαν ακριβώς μπροστά μας, ρώτησαν αν όλα ήταν καλά ή κάτι τέτοιο, cool όλα, τους ενδιέφερε να είναι έτσι η ατμόσφαιρα, αυτό ήθελαν να βγει και στον ‘αέρα’ αφού θα το ηχογραφούσαν.
Και ξεκινάνε με το Go To Sleep τόσο χαλαρά. Παίζουν ωραία οι δυο τους. Σταυροπόδι καθισμένοι πάνω στις ψηλές καρέκλες. Εκεί είδα ξεκάθαρα την χημεία και το αστραφτερό πνεύμα που πηγαινοερχόταν ανάμεσά τους αβίαστα και όπως είπαμε: cool.
Εχουν φυλάξει το No Surprises για το τέλος και αμέσως μετά το Karma Police. Η απόσταση που εξαφανίζεται, το ειδικό βάρος των τραγουδιών, το εορταστικό Λονδίνο, οι φίλοι μας οι Radiohead, το κρασί, τα θρυλικά του BBC στούντιο, έκαναν όλη τη φάση, αξέχαστη. Και cool.
