Τις προάλλες στο Gazarte. Ο Πέτρος Κλαμπάνης.
Μια βραδιά -jazz- για να την μεγενθύνεις και να την διαδώσεις.
Στο σημείο της πόλης – κεντρικό όσο το Γκάζι – ο Πέτρος Κλαμπάνης παρέδωσε το “Irrationalities”,τους “Παραλογισμούς” του, στο κοινό της Αθήνας (επίσημα/παρουσίαση του νέου άλμπουμ του).
Όσο και αν ξέρω την φίνα, βαθειά σχέση του με την μουσική/τη τζαζ του/τον χώρο που της δίνει, την έμπνευσή του πάνω στον ήχο – που καταγράφεται πότε αστραπιαία, raw και εκρηκτικά και πότε πολύ προσεγμένα, δουλεμένα με επιμέλεια – ο Πέτρος με κερδίζει από την αρχή. Σα να θέλει να προκαλέσει τον ίδιο του τον εαυτό, να δοκιμαστεί στις επόμενες νότες.
Από την αρχή. Που το τρίο ανεβαίνει στη σκηνή. Πέτρος Κλαμπάνης στο μπάσο, οι καλοί του φίλοι και συνοδοιπόροι στο έργο, εξαιρετικοί μουσικοί ο πιανίστας Kristjan Randalu και ο ντράμερ και περκασιονίστας Bodek Janke.
Ξεδιπλώνουν τις συνθέσεις, τις ιστορίες του άλμπουμ που τις ακούς να ‘γράφουν’ ευφάνταστες διαδρομές. Τις ακούς να μπαίνουν ορμητικά και να συνδέονται με τη ζωή εκεί έξω. Να ‘ξανοίγονται’ και -αυτό που πετυχαίνει η μουσική (όταν το πετυχαίνει) – να επικοινωνούν.
Τα κομμάτια, τα έγραψε ο Κλαμπάνης στην Αθήνα και τα ολοκλήρωσε στην Νεα Υόρκη πρόσφατα. “Μια περιπετειώδης παραγωγή”, λέει και ένα άλμπουμ, το πρώτο του με μικρό σχήμα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες δουλειές του.
Το Irrationalities έχει να κάνει με τους παραλογισμούς μέσα κι έξω μας – λέει ο Πέτρος,
«… ένας αγώνας ανάμεσα στην βεβαιότητα και την αβεβαιότητα- ανάμεσα στη δομή και στο να την διασπάς και να απελευθερώνεσαι από αυτή, το είσαι ανοικτός, ανακαλύπτοντας τη ζωή. Το ταξίδι είναι ένα μεγάλο μέρος μέσα σε όλο αυτό”.
Σκέφτομαι τους «παραλογισμούς» που ζούμε, που παραλογισμούς που δεχόμαστε, τους παραλογισμούς που συμβιβαζόμαστε, τους παραλογισμούς που αντιστεκόμαστε και επαναστατούμε, τους παραλογισμούς που δημιουργούμε, που μας ταιριάζουν, που μας εκφράζουν, που τους φορτώνουμε μαζί μας και πάμε. Η μουσική, ένας απελευθερωτικός παραλογισμός μας.
Οι εικόνες, στο μεταξύ, – σύννεφα, σχηματισμοί, κόσμοι στο χώρο βάζουν τις δικές τους ‘τζαζ’ νότες στο σκηνικό. Σε κάποια στιγμή ο Πέτρος καλεί και τη Δήμητρα Γαλάνη στη σκηνή και η θάλασσα/της μουσικής/πλαταίνει κι άλλο.
Ωραία βραδιά τις προάλλες στο Gazarte, χώρος που αγαπάει τον καλλιτέχνη και εμάς, το κοινό – και τους καλλιτέχνες που είναι κάποιες βραδιές και κοινό.
Και, άκουσέ το Irrationalities_βγήκε με την ετικέτα της Εnja – check ΕΔΩ.
