-‘Αναψε τα φώτα!… Γιατί δεν τα ανάβεις;
– Αναμμένα είναι.
– Τα μεγάλα φώτα! Δεν φτάνουν αυτά, είναι σκοτάδι.
-…
– Καλύτερα τα μεγάλα . Γιατί δεν τα ανάβεις ; Μπορεί να πατήσουμε τίποτε …κανένα ζωάκι…
– (από το πίσω κάθισμα) Αλήθεια. Κυκλοφορούν διάφορα. Είδα ελάφι στην άκρη του δρόμου πιο πριν.
-…
– Δεν χρειάζεται, βλέπουμε…
…
– Βενζίνη έχουμε;
– Όχι πολλή.
– Πάντως πρέπει να ανάψεις τα φώτα.
– Μας φτάνει η βενζίνη;
– Θα βάλουμε.
– Πού θα βάλουμε; Είναι ερημιά.
– Κάνει και ζέστη. Και υγρασία πολλή.
– Να, μπες εδώ… Έχει σηματάκι για βενζίνη.
– Πώς πάει όμως εκεί; Πού στρίβεις;
– Κάνε πίσω.
– Είναι και τελείως σκοτάδι, ε; Εξοχή.
– Έκανα πίσω. Και τώρα;
– Ακόμη πιο πίσω.
– Άναψε Χριστιανέ μου τα φώτα τα μεγάλα.
– Τα τζιτζίκια τα ακούτε; All night long.
– Ουφ. Βενζινάδικο ευτυχώς.
…
-Για δοκίμασε ξανά.
-Τι γίνεται;
-Δεν παίρνει τις κάρτες.
-Τι; Κανενός;
-Κανενός.
– Υπάρχει άλλο ένα εδώ σχετικά κοντά, μας είπαν, αλλά αυτός είναι ένας μυστήριος και κλείνει νωρίς. Στις 8.
-Τι ώρα είναι;
– 9.
-Τέλεια. It’s official, θα περάσουμε τη νύχτα έξω.
…
– Δηλαδή καθόλου βενζίνη;
-…
-Τα θρίλερ, τα έχουμε δει όλοι, ε;
-Είμαστε σε επαρχιακό δρόμο, δεξιά κι αριστερά δάση και μένουμε από βενζίνη.
– Συγχαρητήρια. Πάντα κάτι συμβαίνει στο Mississippi.
– Λοιπόν. Σταματάμε όπου πιο κοντά βρούμε.
– Ή όπου μας αφήσει η βενζίνη.
– Εγώ δεν μιλάω άλλο.
– Ψυχή πάντως έξω…
-…
– Ορίστε, φτάσαμε. Fulton. Mississippi.
– Eχεις ξανάρθει στο Fulton;
– Όχι. Πρώτη φορά.
-Να, που ήρθαμε κι εδώ. Και με την τελευταία σταγόνα της βενζίνης μας…
-Υπερβολές. Είχαμε λίγο ακόμη.
-Ωραίο το Fulton. Έχει και βενζινάδικο.
*Όταν φτάσαμε στο Fulton # Mississippi
