Ρακή, φακή, εγώ εδώ, εσύ εκεί – γιόγκα στο χαλί, πιλάτες στο χαρτί.
Τέντωμα και μάζεμα. Και μαζί και μόνοι- Άδειοι που ‘ναι οι δρόμοι.
Φοράω μάσκα του Ζορό και όλα με το γάντι.
Θα δω τον Κρίστιαν στις 9, την Κάτι απ’ το Ντι Σι- Θα μάθω νέα φοβερά, φρίκη, καταστροφή.
Πίντσον είδα ντοκιμαντέρ και το άλλο με τις τίγρεις.
Σελίδες γύρισα πολλές και κάτι ξεχασμένα. Ντελίλλο, κόμικς, New York και LA μαζεμένα.
Και αν τη γλυτώσεις, γλύτωσες, αν όχι… κούφια η ώρα.
