Με πιάνο και γαλλικά πάμε σήμερα. Καθότι και τα μαθήματα πιάνου γίνονται ον λάιν και οι επαφές ανέπαφες, στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ινδικά και στα κινέζικα.
Πλήκτρα στην άκρη και κρουστές αποκρούσεις στην κρούστα ηχητικής – ενδο-επικοινωνίας.
Ναι!
-Είπες Ναι;
Σαν να το άκουσα. Επιβεβαίωση. Free style και άνεμος ψεκαστικός. Πειραματικά η τζαζ αντιστέκεται, όρθια στέκεται, σηκώνει ανάστημα, πετάει μπόι. Oh Boy-oh boy! Kαι τζαζ ανφάς ατάκ, ηλεκτρική έμπνευση και απορία μισή. Ως γιατί; Ως τι; Feel free. Να ακουστεί και πάμε όλο πάλι από την αρχή. Όμορφα, ελεύθερα, προς τα εδώ και προς τα εκεί.
Σήκω να πάμε, σήκω φύγαμε, σήκω να κάτσω εγώ, το σύκο μακρυά από την συκιά δεν πέφτει. Συκο-συρτός, παρορμητικός παροξυσμός. Και πού είναι το πιάνο; Πού το γαλλικό; Medames et monieurs, s’il vouz plait.
-Σερβιτόρε!! Παρακαλώ, σερβιτόρε.
Γιατί άργησες παιδί μου; Απ’ το χωριό σου έρχεσαι; Όλα, πες τα όλα.
Τα λέει ο άνθρωπος. Βουκολικο-σταράτα και kraut/ο/εξομολογητικά (vegan edition).
-Ξ.Κ.Να βγάλω και Ξ.Κ με το ουϊσκάκι σας;
Να βγάλω. Τα φιστίκια νότισαν λίγο, είναι η αλήθεια. Τσιν τσιν όμως. Πάνω από όλα αγάπη. Και συμπάθεια. Μού είστε πολύ συμπαθείς.
Ρομαντικά και εξ αποστάσεως. Δεν θα παίξουμε και τίποτε Φρανκ Σινάτρες, εντάξει; Εκφραζόμαστε δημιουργικά. Και κοίτα να δεις. Περνάει κι η ώρα βρε παιδί μου. Καλό είναι αυτό. Τι; Όχι;
-Θα με τρελάνεις εσύ.
Ποιος θα τρελάνει ποιον, Ταμερλάνε μου; Από τα εδώ ως το Ουζμπεκιστάν, έχω να σου λέω ιστορίες και θ΄αρχίσω με ηλεκτρονικά κόλπα και άσιντ-τζαζ αν κάνω κέφι. Τρελό κέφι. Διότι και χιούμορ διαθέτει το κατάστημα. Εν αφθονία. Αυτά λοιπόν. Τι άλλα;
-Έχασες το μέτρημα;
Μπα, σωστά βγαίνουν. Σωστά και μετρημένα. Και με χάρη αμέτρητη. Kατάσταση στο φουλ!
Εύγε παληκάρια μου! Μοιράσε ήχο τώρα. Share βρε. ΕΔΩ.
>A Man οut of A Man
Ανδρέας Βατίστας – φωνή, κιθάρα
Μιχάλης Καραγιάννης – τύμπανα
Στυλιανός Τζιρίτας – φωνή (Σερβιτόρος), μαγνητοταινίες, συνθετήτες, κλαρινέτο
