Ήθελαν φήμη. Την κέρδισαν. Σε τόνους. Μόνο που τώρα δεν μπορούν να την απολαύσουν. Και οι δυο πίσω από τα σίδερα.
Τους ενώνει κάτι ακόμη: Αν ήσουν γάτα, μικρή ή μεγάλη δεν θα ήθελες να βρεθείς πουθενά κοντά τους. Του ενός η εγκληματική συμπεριφορά κλιμακώθηκε σε μια από τις πιο άγριες δολοφονίες στην ιστορία. Αλλά έχουν κάτι ακόμη κοινό.
Έγιναν ντοκιμαντέρ στο Netflix.
Το Tiger King και το Don’t F**k with Cats.
Το Tiger King ξεπέρασε και τα πιο τρελά τους όνειρα.
Ποιος- θα -κάτσει να δει την ιστορία ενός παλαβού τύπου που έχει ένα ζωολογικό κήπο με τίγρεις, με όπλα και διάφορα ψυχολογικά θέματα με προεκτάσεις; Ποιος; Όλοι το είδαμε.
Προχτές βγήκε και ένα ακόμη, έξτρα επεισόδιο The Tiger King and I με συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών, όχι του Joe Exotic του King, αυτός είναι μέσα, αλλά των άλλων που το ντοκιμαντέρ τους άλλαξε τη ζωή, γιατί…ποιος το περίμενε?!
Τη σειρά (όλα τα επτά επεισόδια) την είδαν 34.3 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο μέσα στις πρώτες δέκα μέρες προβολής (στοιχεία Nielsen)- στο Netflix τρελάθηκαν!
Κλεισμένοι όλοι στα σπίτια παρακολουθούν τον Joe Exotic. Που όπως μάθαμε στο έξτρα επεισόδιο, τις φοβόταν τις τίγρεις και τα λιοντάρια- και τι σόι king είναι αυτός.
Και ενώ αναρωτιέσαι -τι-βλέπω-τώρα;- το θέμα εξελίσσεται αιλουροειδώς με σχέδια δολοφονιών του ανταγωνισμού (άλλη τρέλλα από εκεί), γκέι γάμους, cults και τραγικά ατυχήματα – μια χωρίς φρένα κούρσα στην φήμη με κάδρο την small town America και χαρακτήρες που ως και στους Αδελφούς Κοέν θα φαίνονταν too much.
Έρχεται όπου να΄ναι και η ταινία. Ήδη το Ιντερνετ κάνει κάστινγκ (το μαθαίνουμε από το έξτρα επεισόδιο) και ο Billy Bob Thornton που προτείνει ο τύπος που κάνει το ντοκιμαντέρ για τον ρόλο του ίδιου, φαίνεται μια πολύ καλή επιλογή, αν ο Μπίλι Μπομπ δεν είναι «κλεισμένος» αλλού. Ίσως από τους Κοέν.
Το άλλο, το Don’t f**k with cats –Hunting an Internet Killer, είναι άλλη ιστορία. Φρίκης, φήμης και παράνοιας.
Είναι η ιστορία του περιβόητου ψυχοπαθή δολοφόνου του Καναδά, Luca Magnotta που σκότωσε τον Κινέζο φοιτητή Jun Lin, τον έκανε κομμάτια, τον ταχυδρόμησε και τα ανέβασε όλα αυτά στο Ίντερνετ σε ναρκιστικό ντελίριο και Βασικό Ένστικτο- American Psycho κυνισμό.
Πριν φτάσει ως εκεί είχε καταφέρει να κινητοποιήσει κόσμο στο Δίκτυο, ανθρώπους που είχαν φρικάρει με τα βίντεο που ανέβαζε όπου βασάνιζε και σκότωνε γατάκια.
Σοκαρισμένοι με αυτά που έβλεπαν πέρασαν ώρες ατέλειωτες προσπαθώντας να τον εντοπίσουν σαν Σέρλοκ Χολμς της Ιντερνετικής εποχής, όπου τα πάντα μπορούν να σου μιλήσουν αν έχεις την υπομονή να τα ακούσεις.
Η κατάρα της γάτας δεν είναι αστείο πράγμα – κάτι ήξεραν εκεί στην Αρχαία Αίγυπτο. Και τον Magnotta τον τσάκωσε σε Ίντερνετ Καφέ του Βερολίνου η Interpol, εκεί που διάβαζε και ενημερωνόταν για την εξέλιξη της υπόθεσής του. Βitch αυτό το ‘Iντερνετ.
Και στο Don’t F**k with Cats- ένα ακόμη στη σειρά των true crime stories- σε κάποια στιγμή επίσης θα αναρωτηθείς «τι βλέπω τώρα;» και «γιατί;», μήπως δεν ζούμε τους δικούς μας δυστοπικούς, παρανοϊκούς καιρούς; ‘Ισως γι΄αυτό. Αυτό να είναι απάντηση. Ίσως και να μας αξίζει, να είναι η τιμωρία μας, να είμαστε έτσι φτιαγμένοι. Κάπου πιστεύω ότι είμαστε για κάτι καλύτερο. Δεν έχω όμως πρόχειρη λίγη αισιοδοξία για να το στηρίξω.
