Με την μουσική έχω πάει μακρυά, με τη μουσική έχω ταξιδέψει, έγινε η δουλειά μου, η ζωή μου, οι φίλοι μου – η κάθε μέρα μου.
‘Eχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν θα γνώριζα αλλιώς. Και όλα ξεκίνησαν από έναν άνθρωπο ξεχωριστό – που μέσα στα χρόνια κατάλαβα ακόμη πόσο πιο ξεχωριστός είναι. Από την Μαρίνα !
–Μαράκι, τρέχα! Η Μαρίνα στην τηλεόραση.
Έτρεχα. Χαιρόμουν. Η Μαρίνα. Παντού και πάντα διακριτική και διαφορετική. Η Μαρίνα δεν φωνάζει και ας βρίσκεται στα εξώφυλλα και μεγάλο όνομα σε μαρκίζες – πρέπει να την ανακαλύψεις. Έτσι ήταν. Και έτσι θα ήταν, το ίδιο, και αν ξεκινούσε σήμερα.
Είχα τους δίσκους της. Τον Κούκλο, τους Αριθμούς… Τα 45άρια με την καφετιά ετικέτα Zodiac, πάνω στο κόκκινο μικρό φορητό Tepaz μου. Όλη μέρα μ’ αυτά. Πήγαινα και ερχόμουν. –Δεν κουράστηκες; _ Δεν κουραζόμουν ποτέ ν΄ακούω τη Μαρίνα. Και τον Δάκη.
Έτσι μια μέρα- έτσι γινόταν– η Μαρίνα θα μοίραζε αυτόγραφα στα γραφεία της “Μανίνας” – διάβαζα “Μανίνα”, «έντυνα» και τις κούκλες. Μου το είχε υποσχεθεί η μάνα, θα πηγαίναμε. Και πήγαμε. Ενα απόγευμα, εκεί, στην οδό Μάρνη στα γραφεία που είχε το περιοδικό (πού να’ ξερα ότι απέναντι θα άνοιγε το “Ρόδον”). Η Μαρίνα, πίσω από το γραφείο, χαμογελαστή, μιλούσε με τον κόσμο, συζητούσε, σαν σε μια μεγάλη παρέα.
Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Η Μαρίνα μού μίλησε! Βγάλαμε και φωτογραφία μαζί. Και να΄τη! Η φωτογραφία, φυλαγμένη! Κρατημένη! Την βρήκα πάλι.
Υπέροχη Μαρίνα.
Μέσα στα χρόνια ξεδίπλωσε μουσικά την καλλιτεχνική της προσωπικότητα και πόσα πολλά θα είχαμε να ακούσουμε αν συνέχιζε να ηχογραφεί. Ακούω και σήμερα τα τραγούδια και δείχνουν συνεχώς αυτό – το ενδιαφέρον της Μαρίνας να δοκιμάζει διαφορετικά στιλ, να «βουτάει» στη μουσική και σε απαιτητικές ερμηνείες.
Με την αμεσότητα της ποπ – της pop των 70ς που έγραψε ιστορία, ή έντονα, θεατρικά και με χιούμορ (η δυναμική, αξέχαστη συνεργασία της με τον Γιώργο Μαρίνο), ή σαν να ερχόταν από αυθεντική garage/rock μπάντα και «καρέ» κινηματογραφικό, ή με το funk ψυχεδελικό στιλ του (για παράδειγμα) «Ένα Καλοκαίρι μόνο». Μέσα από τις πολλές συνεργασίες της με μερικούς από τους πιο σημαντικούς συνθέτες και πάντα- επιμένω σε αυτό- με τον δικό της χαρακτήρα. Η Μαρίνα του Να μουν αητός, του Κάποια Μέρα, του Αν τύχει να περάσετε από εκεί…και πόσα άλλα. Με τα τραγούδια της Μαρίνας ξεκίνησα να ακούω μουσική. Και δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερα!
