Λίγο πριν ανοίξει η πόρτα και μπει αυτό που έχουμε συμφωνήσει να λέμε 2020- αλλά δεν ξέρουμε και τι είναι ακριβώς. Εκείνες τις μέρες λοιπόν πρόλαβα στο τσακ – γιατί τέλειωνε. Η έκθεση του Shepard Fairey. Στο Los Angeles στο Arts District, εκεί που προλάβαμε και πήγαμε – στο τσακ.
Και έτσι γενικά, να δείτε, προλάβαμε τον κόσμο όπως ήταν, που έτσι δεν θα είναι ποτέ πια.
Over The Influence – η γκαλερί. Έτσι και πας κι έρχεσαι πάνω στην East 3rd Street (833 ) το κάναμε πολύ αυτό το πάνω-κάτω- θα πέσεις επάνω. Kάτω από τα χοντρά ξύλινα δοκάρια της οροφής (που δίνουν και μια ωραία, δυναμική αίσθηση στο χώρο) η τέχνη του Fairey.
Τυχερή. Θα μπορούσε να είχαμε πετύχει ο,τιδήποτε άλλο και να ένοιωθα τυχερή, αλλά ήταν super Shepard Fairy. Η υψωμένη γροθιά μπροστά στην παράνοια του κόσμου. Οι εικόνες που έχουν τυπωθεί μέσα μας. Το Hope πόστερ του Barack Obama. Τα Obey. Οι στάμπες. Tα γκράφιτι στους δρόμους. Τα αντιπολεμικά μηνύματα. Και συνεχίζει να σημαδεύει: ρόμποκοπ καταστολή, τρέλα της εξουσίας, καταπάτηση δικαιωμάτων, καταστροφή του πλανήτη, Punk rock, man. Αυτό είναι πανκ ροκ. Όπως όταν το πανκ-ροκ σήμαινε κάτι.
Από τη μία αίθουσα στην άλλη η τέχνη του Fairey – «φωνάζει». Στην Αμερική του Τραμπ, σε εκείνους που κυβερνούν και μοιάζουν όλο και πιο πολύ στους κακούς του James Bond (και δεν μπορούμε και να δούμε τον Bond γιατί μας έχει κλείσει μέσα η πανδημία).
Και τέτοια πράγματα, μ’ αυτό το στιλ, το ‘προπαγάνδα πόστερ’. Και ”Angela” (Angela Davis, η ακτιβίστρια), Power and Equality”, black power και κοινωνική δικαιοσύνη.
Είδα καινούργια κομμάτια και θρυλικά έργα του. 30 χρόνια δημιουργίας στο “Facing the Giant: Three Decades of Dissent”
* Giant -από την περιβόητη καμπάνια του André the Giant Has a Posse από τις πρώτες δουλειές του. 30 χρόνια διαφωνίας. Και πια στην popular πλευρά του underground. Μην την υποτιμάς.
Αυτή είναι η τέχνη του Fairey, αισθητικά και εννοιολογικά, πολιτική και ακτιβιστική- διαχρονική. Μικρές και μεγάλες επαναστάσεις, με σχέδιο και χρώμα. Και το καθεστώς σε αμφισβήτηση. Πώς αλλιώς;
Ήταν γραμμένο στη Βίβλο punk, στους τοίχους του Over The Influence, στις περιπλανήσεις μας σταθερά εδώ κι εκεί. Κάθε τι είναι πολιτικό. Και εμείς, όπως και η τέχνη μας, παίρνουμε συνέχεια θέση.
* Δίπλα στο My florist is a dick (2019) το κείμενο ήταν αυτό:
Power tends to corrupt, absolute power corrupts absolutely” Lord Acton.
This work points out society’s blindness to a rigged system and systematic abuse of power. The use of the sinister soldier-like police officer in riot gear mirrors the riots in Ferguson, Missouri caused by the fatal shooting of 18 year old Michael Brown by police officer Darren Wilson.
The image builds on a previous work “I’m gonna kick your ass and get away with it” which deals with Faireys personal experience with police brutality. Having being jailed for putting art in public space , the artist has intimate knowledge with police brutality. Apart from being struck in the face by an officer while handcuffed , Fairey, a type 1 diabetic, has being denied insulin while incarcerated, a life threatening situation.
Fairey explains that the title “is an iconic statement referring to the surprise we ‘d feel if our local florist was “a sadistic asshole” but that we should not be surprised that “cops are often dicks who abuse power”. The flower inserted into the end of the baton is a metaphor Fairey uses to convey non-violent protest. The skull under the riot helmet is a reference to John Carpenter’s 1988 film, “They live”, in which an alien elite rules the planet. They control humanity through the use of subliminal messaging in advertising.