Η κυρία Μ ίσιωσε την στέκα που φορούσε στα μαλλιά της. Τράβηξε την καρέκλα κοντά στο τραπέζι. Έφτιαξε τα γυαλιά της για να μην θολώνουν. Έσκυψε μπροστά στο μικρόφωνο.
Και είπε αυτά (με άλλα, δικά της λόγια):
… Είναι γνωστό ότι υποτιμάμε τη νοημοσύνη σας. Και γιατί να μην το κάνουμε ακόμη μια φορά; Τι σημαίνει ΄πολιτική ευθύνη’; Κολοκύθια ρίγανη. Μήπως δουλειά μας ήταν να γνωρίζουμε; Φυτεύουμε και ξε-φυτεύουμε. Φυτευτά φυντάνια. Καλύπτουμε, σκεπάζουμε, κουκουλώνουμε. Ξεγελαστήκαμε! (για να γελάσουμε και λίγο). Και αν μας προλάβουν οι εξελίξεις, βγάζουμε την ουρά μας. Έτσι και παστίτσιο (τέλειωσε το γιουβέτσι). Σε ποιους θα απολογηθούμε; Παντεσπάνι λοιπόν.
-Και ο πολιτισμός;
Ποιος; Τι, πού, πως; Τσιμεντώθηκε, συκοφαντήθηκε, έμπλεξε γενικώς.
Στο μεταξύ, υπήρξε, όπως σημειώθηκε χαρακτηριστικά και υποβολέας.
Μα έκανε παρεμβολές η Πάρνηθα στο κοντρόλ. Πως αλλιώς;
