Mechanimal – κεφάλαιο πέντε και το πρώτο ελληνόφωνο άλμπουμ τους.
Μechanimal ποιητικοί, σε industrial καμβά και post punk σε ποιητική κορνίζα. «Θόρυβος» λυρικός και αψύς.
Σταθερά και εδώ ο Γιάννης Παπαϊωάννου στο τιμόνι οδηγεί αγέρωχα το σκαρί. Και έχει επιλέξει (και αυτή την φορά) να μην φορέσει τα ίδια παπούτσια, ανοίγοντας το βήμα των Mechanimal σε διαφορετικούς και πάλι τόπους.
Σε αυτούς τους νέους τόπους λοιπόν πλανιέται η ποίηση της Αγγελικής Βρεττού και η ερμηνεία της Θέκλας Τσελεπή πάνω στον ήχο, τις συχνότητες, τις εναλλαγές, τη νοσταλγία μιας ηλεκτρονικής – χορευτικής;- ευδαιμονίας.
Από τις Σκιές στους Τοίχους, στο Εμπρός, στην Τρέλα …ως το 7λεπτο Φάντασμα – ο «Θόρυβος» είναι τρυφερός, ανθρώπινος, γίνεται μελαγχολικός και δυναμικός μαζί, πάντα μαχητικός, καυστικός, φουρτουνιασμένος κόντρα στα βρώμικα και ασφυκτικά κόλπα της εποχής.
Ένα Μεκάνιμαλ αφήγημα με ροή, ανατροπές (θορυβώδεις) στην ζωηρή πορεία των Mechanimal που παρακολουθούμε με ενδιαφέρον. (Κυκλοφορεί από την Inner Ear).
