Το μπραφ από το λαμπάδιασμα των δέντρων. Το τσιτσίρισμα από τις εστίες που φουντώνουν. Το τσικ από τις σπίθες που ξεπετάγονται. Το κρακ από τα κουκουνάρια που σκάνε. Οι σπαρακτικές κραυγές. Οι εκκωφαντικές σιωπές. Κρόταλα από διαγγέλματα σε αναίσχυντες ράχες.
Ένα παλιό καντράν τηλεφώνου (αρχαιολογικό εύρημα), ένα παράθυρο που χτυπάει (εις τον αιώνα τον άπαντα) και τα τζιτζίκια που πέφτουν ηρωϊκά, διαχρονικά και με καλοκαιρινή αυτοθυσία.
Σε άλλες ειδήσεις, καλή τύχη σε όλους μας. Ό,τι μπορεί κανείς ας σώσει.
Ο Jan Dersken σώζει τους ήχους που χάνονται από τον κόσμο μας. Και το Μουσείο των Ήχων του Conserve The Sound μετράει ήδη γύρω στις 150 τέτοιες ηχητικές αναμνήσεις. Από τα κλικ της γραφομηχανής ως το τοκ-τοκ του παιχνιδιού με τις μπάλες (τι καλοκαίρι κι εκείνο!).
*φωτό από το Twin Peaks s.3
