photo by Maria Toultsa
Δυο τύποι μπαίνουν σε ένα μπαρ.
Το μπαρ, για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι μπαρ. Είναι ένα diner κάπου σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, όπου δεν συμβαίνει τίποτε και όλα μπορούν να συμβούν.
Μια μεγάλη φωτογραφία ενός ροδαλού και χαμογελαστού Μπιλ Κλίντον στον τοίχο. Ένα κάδρο που θα σχολιαστεί. Αυγά με μπέικον. Κάποιοι αράζουν και πίνουν. Άλλοι κρύβουν τις ιστορίες τους. Άλλοι σχεδιάζουν να πάνε στο Κάνσας. Όλοι αλλού. Το diner έχει το δικό του χρόνο.
Και πάμε πάλι:
Δυο τύποι μπαίνουν τώρα στο diner. Έχουν έρθει για να “καθαρίσουν” κάποιον. Πληρωμένοι δολοφόνοι. Πρώτα, θα φάνε κάτι.
Είναι οι Δολοφόνοι του Hemingway στην παράσταση του θεάτρου Νοσταλγία– στο Rabbithole (ναι, ξαναπήγα στο θέατρο που είχα δει τις προάλλες Μακμπέθ /είμαι και επιρρεπής στα diners).
Εδώ- Hemingway συναντά Αδελφούς Κοέν. Και αυτό συμβαίνει με την έμπνευση του Γιώργου Σίμωνα στην διασκευή και σκηνοθεσία- κείμενο και σκηνή, διάλογοι και σεκάνς κινηματογραφικής ροής και δράσης στιλ americana- κάτι ψήνεται και κοίτα ποιος μπαίνει.
Κάτι συμβαίνει έξω, κάτι συμβαίνει εκεί μπροστά σου.
Η Ομάδα Νοσταλγία σε δράση και σε διάλογο σταθερά με το κοινό και με την τέχνη της. Με μέσα διαφορετικά κάθε φορά (τσεκαρισμένο), με τα μέσα και τα έξω της παράστασης (εδώ).
Πάμε πάλι: δυο τύποι μπαίνουν σε ένα diner. Για ποτό ή φαγητό;
Θίασος (τακτικοί θαμώνες του diner και επισκέπτες): Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία-Νεφέλη Δούκα, Δημήτρης Παπαλάμπρος, Γιώργος Σαββίδης, Συμεών Τσακίρης, Μιχάλης Φραγκιαδάκης.
photo by Maria Toultsa
>Οι Δολοφόνοι του Heningway στο Rabbithole, Δευτέρα και Τρίτη ως και τις 30 Νοεμβρίου.
