ΟΚΤΩ ΧΙΛΙΑΔΕΣ
Οκτώ Χιλιάδες.
Τόσες ήταν οι σκέψεις που χάραξα πλάι στον ωκεανό.
Σηκώθηκε αμμοθύελλα και τις παρέσυρε στο πουθενά.
Όταν κόπασε η θύελλα ήμουν καθαρός
είχα μεταγγίσει τις σκέψεις στον αέρα.
Θυμήθηκα τα στοιχειωμένα βενζινάδικα.
Οι έγνοιες ήταν καύσιμα
κι εγώ τις άδειασα στο αχόρταγο ρεζερβουάρ.
~ ~ ~ ~ ~ ~
ΧΩΡΟΣ
Κάποιες στιγμές νοιώθω κυρίαρχος του χώρου
Κάποιες στιγμές ο χώρος με κυριεύει.
Ως πότε θα πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα;
Να διαφωνώ με τα κύματα;
Λες να χαλαρώσω και να βάλω βενζίνη
με σκοπό να ενισχύσω την εικόνα μου;
~~
Από τις Ταινίες Δρόμου. Ποιήματα του Δημήτρη Κοτσέλη. Στις εκδόσεις Ιωλκός.
Δρόμος με τοπία ψυχής, εσωτερικές στροφές, μεγάλες διαδρομές, επιστροφές και ακόμη πιο μακρινές διαδρομές. Δρόμος αντοχής, συντροφικός, συνεχής, αλλεπάλληλες σκηνές, σκηνές δρόμου. Ταινίες Δρόμου.
Κάπου έξω συναντάω τον Δημήτρη και ανταλλάσσουμε ιστορίες δρόμου – χωρίς να τις έχουμε πει . Επειδή ξέρουμε ότι υπάρχουν. Και ίσως κάποια στιγμή μας βγάλει ο δρόμος προς τα εκεί.
