Έτσι όπως συναντιόνται οι δρόμοι και αλλάζει μετά το τοπίο και τη μια στιγμή είσαι εδώ και την άλλη οδηγείς στον διαπολιτειακό 45 με κατεύθυνση από το Dallas στο Galveston ας πούμε[...]

Φαντάζομαι τους All Them Witches να χάνονται για μέρες σε βαθιά πυκνά δάση του Νότου, να  σκαλίζουν στις ρίζες των δέντρων, να βάζουν ξύλα για σημάδια σε μονοπάτια που ίσα που φαίν[...]

Αυτός λέω, είναι δικός μας. Δεν είναι του ενός ή του άλλου του στιλ – είναι blender επιρροών και θεμάτων. Είναι – αν μεταφράσω τις εμπνεύσεις του –  εδώ και στην [...]

Στον Bryan Ferry χτες. Πάντα εκλεκτός και ωραίος, αυτή τη φορά στο Ηρώδειο, γεμάτο – εντυπώσεις όλες εδώ: O Bryan Ferry στον αφρό. Αξία. Να’ ναι καλά ο άνθρωπος να συνε[...]

Ah, The Callas They did it again. (more) post punk and electric waves on their eclectic way. Νευρικό, καταρρακτώδες, vibrating and glorious, χωρίς περιστροφές, up to the point. Ιn [...]

Κάποια στιγμή θέλεις να αφήσεις στην άκρη όλα εκείνα τα γκαραζο-ψυχεδελικά, τα psych-waves, τα space blues, τα noise και electric sound storms, τα sonic vertigos και kraut about_ t[...]

Αυτό, το να βλέπεις τον John Cale μπροστά σου να δρασκελίζει τραγούδια και άλμπουμ, να στέλνει ηλεκτρισμένα κύματα συγκίνησης, να περνάει από οθόνες και πλήκτρα σε ηλεκτρικές χορδέ[...]

Όλα συνδέονται, να δεις στο τέλος, -το πέταγμα της πεταλούδας, τα νερά της λίμνης, το απότομο φρενάρισμα του μπροστινού στο φανάρι _ και μερικές  φορές το νήμα που τα συνδέει είναι[...]

Η Πλατεία Νερού είναι θαύμα. Φυσάει κιόλας. Όχι πολύ, όσο πρέπει. Ο ήλιος πάει να δύσει και κινηματογραφικές μουσικές σε υποδέχονται ήδη πριν στρίψεις για να βλέπεις τη σκηνή. Η Ki[...]

Είναι σφάλμα και δεν έχεις δίκιο να λες ότι οι Calexico είναι μια tex-mex μπάντα, γιατί, ναι μπορεί να είναι _όταν το θέλουν και είναι γοητευτικοί όσο οι άνεμοι της Αριζόνα_ αλλά δ[...]