Εκείνοι που διάβασαν το κείμενό μου στο monopoli (αυτό δηλαδή: Και όμως ναι! The Handsome Family στην Αθήνα) κατάλαβαν ότι μ’ αρέσουν οι Handsome Family για τα ωραία τραγούδια τους, την σκοτεινή country και το υπόγειο χιούμορ τους, μ’ αρέσουν γιατί ενώ υπηρετούν μια γ[...]

Είδα το A Star is Born στα καινούργια σινεμά της Γλυφάδας, τα Town Cinemas και ήταν κάπως συγκινητικό γιατί τα παλιά σινεμά εκεί, τα Cinepolis ήταν σχεδόν το σπίτι μας – πόσες ταινίες έχω δει εκεί δεν ξέρω, !– και το ότι συνεχίζει κάτι ωραίο, φρέσκο, ανανεωμένο, με τη[...]

Μερικές φορές σκέφτομαι πως το μόνο που χρειάζεται το blender /το blog / είναι ένα πράγμα, να ανακατεύει τα κύματα. Και όταν πηγαίνει στη θάλασσα, τα υπόλοιπα έρχονται, μουσικές, εικόνες, σελίδες, κάκτοι, ακόμη και εκείνο το σερφο-φιλμάκι, φρέσκο από τα νερά της Ινδονησίας, με πρ[...]

Το μεγάλο συν του The Sinner είναι ο Bill Pullman. O Bill Pullman έχει πάντα μαζί του αρκετή από εκείνη τη σκόνη και τα σκούρα πράσινα χρώματα της Χαμένης Λεωφόρου. Κάπου εκεί έξω θα συναντήσει και τον Harry Ambrose. O ντετέκτιβ Harry Αmbrose δεν έχει αντιστάσεις στο μυστήριο, ει[...]

Σε άλλα νέα, διανύουμε την Εβδομάδα της Kασέτας και θα κάνουμε τα αυτιά σας να δακρύσουν. Κασέτες σε stand by mode, κασέτες για προσκύνημα, κασέτες που ξυπνάνε τη νύχτα μετά τα μεσάνυχτα κι αρχίζουν να παίζουν Babybird και Tindersticks. Kασέτες western. Άγρια Δύση, νοτισμένο Μπρί[...]

To άλλο; Έχει μαθευτεί; Έχει κυκλοφορήσει αρκετά ; Έχει πιάσει urban συχνότητες; Ότι ο DJ Muggs/o γνωστός με τα Cypress Hill κυβικά/και ο Roc Marciano από το Μπρούκλιν – και όχι από ταινία του Scorsese, δεν παίρνω κι όρκο – ετοιμάζουν μαζί άλμπουμ – με τίτλο Kao[...]

Έτσι όπως συναντιόνται οι δρόμοι και αλλάζει μετά το τοπίο και τη μια στιγμή είσαι εδώ και την άλλη οδηγείς στον διαπολιτειακό 45 με κατεύθυνση από το Dallas στο Galveston ας πούμε, ή πλησιάζεις θριαμβευτικά το λιμάνι του Πειραιά και ακούς μουσική –  η μουσική γεμίζει το ρε[...]

Και ιδού το πόστερ – και το πόστερ κινείται – γιατί όλα κινούνται και αν δεν κινούνται και μένουν ασάλευτα, αγάλματα ε, κάποια στιγμή θα έρθει που και αυτά θα κινηθούν. Τα εμπνεύστηκαν (τα πόστερ) και τα σχεδίασαν οι Βeetroοt που κάνουν πολλά ωραία πράγματα και εδώ μα[...]

«Συνοδεύω τον πατέρα μου στην οδό Κριστόφ-Κολόμπ, όπου επισκέπτεται ένα καινούργιο «φιλαράκι», έναν Μοραφσκί, σε ένα μικρό μέγαρο εκείνης της οδού, στον αριθμό 12 ή 14. Τον περιμένω, περπατώντας πέρα-δώθε, κάτω από τις καστανιές. Είναι η αρχή της άνοιξης. Η μητέρα μου παίζει σ’ έ[...]

Φαντάζομαι τους All Them Witches να χάνονται για μέρες σε βαθιά πυκνά δάση του Νότου, να  σκαλίζουν στις ρίζες των δέντρων, να βάζουν ξύλα για σημάδια σε μονοπάτια που ίσα που φαίνονται και να γυρίζουν πίσω κάπως αλλαγμένοι όπως θα είχαν προσέξει οι δικοί τους,  κουβαλώντας μαζί [...]

Σε κάποιο άλλο σύμπαν, ή κάπου τυχαία γιατί συμβαίνουν και τέτοια, κάπου που μπορεί να μην είναι συνάντηση υπουργών Οικονομικών, ούτε και ο παράξενος κόσμος του Twin Peaks/που μπορεί και να είναι όμως, δεν πειράζει/θα βρεθούν μαζί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Dougie Jones και θ&#[...]

Ο Ζορμπάς πέρασε ξυστά από τα νότια της Αττικής, δηλαδή ξυστά όσο να ρίξει μερικά δέντρα, να βγάλει στη στεριά τις βάρκες, να κάνει τις ξύλινες ξαπλώστρες της παραλίας σκέτα ξύλα_και να πάει αλλού. Είδα το δέντρο να πέφτει από απέναντι και την παραλία βρεγμένη ίσαμε με τα ορεινά [...]

Kαι αυτό εδώ (πιο κάτω) έρχεται από τους NVDES και από το Los Angeles με κατεύθυνση προς Utah – αφού το άλμπουμ που θα βγει αργότερα λέγεται Vibe City Utah, αλλά από τώρα ήδη αρχίζουν να σκάνε σαν ποπ-κορν, βίντεο (έντεκα συνολικά) με ελέκτρο/ποπ λάμψεις, αφράτα beats, νέου[...]

Έτσι ξαφνικά, από το πουθενά ή από το Διάστημα, σα να τους φέρνει ο τυφώνας μαζί, ο αέρας και η βροχή, εμφανίζονται οι Onyx Collective _και ακολουθεί ολόκληρη η πόλη τους, η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ – ναι αυτή. Ομιχλώδεις τύποι, απρόβλεπτοι – δεν ξέρεις πού, δεν ξέρ[...]

Δεκαετία 70 , εποχή δικτατορίας στην Αργεντινή, σκηνικό και ατμόσφαιρα, κοντινά πλάνα σε λεπτομέρειες, μυστήριο, μυστικά και κανείς δεν είναι αθώος. Σε μια μικρή πόλη ένας γνωστός δικηγόρος περιμένει στο εστιατόριο την γυναίκα του για να φάνε. Ένας άγνωστος εμφανίζεται, δεν βρίσκ[...]

Το καλύτερο από όλα στο άλμπουμ των Brockhampton είναι πως σε κάθε κομμάτι όλα τα ενδεχόμενα εξέλιξής του είναι ανοιχτά και το σενάριο αλλάζει και παίρνει άλλη κατεύθυνση και δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Εμβόλιμες μελωδίες, μπασαριστές πάσες, ξαφνικά αναποδογυρίσματα του ρυθμού, [...]

Those were the days, έλεγαν λοιπόν εκείνοι που τις έζησαν/those were the days of the excess and disco music και  το Studio 54 ήταν αυτό που ήταν, the place to be από το 1977 ως το ’80, αλλά… …άλλα ήταν και μια καλολαδωμένη μηχανή δημοσίων σχέσεων που ζύγισε το β[...]

Ο μυστηριώδης Zhu ταξιδιώτης της ερήμου τώρα, σε ένα τοπίο από μελωδίες, ηλεκτρονικές εκλείψεις, μάντρα των ελέκτρο kids ως την επόμενη στάση ανεφοδιασμού. Κάπου-κάπου  ήχοι απ’ αλλού, του ταξιδιού κι αυτοί, ενώ ο καμβάς του Zhu τινάζει από πάνω του σκόνη και ζέστη και στέλ[...]

Έκαναν πολύ ωραία πρεμιέρα οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας. Εντάξει – η ταινία ερχόταν με βραβείο σκηνοθεσίας από τις Κάννες και με τα διακριτικά ποιότητας ‘πολωνικό σινεμά’  και δια χειρός του Οσκαρικά βραβευμένου [για το Ida του]_ Πάβελ Παβλικόφσκι, αλλά πόσες φορές δαφ[...]

Η μαμά παρακολουθεί από το παράθυρο, η μαμά φροντίζει για σένα, η μαμά θα μείνει σπίτι, είναι καλύτερα να μείνεις και εσύ, θα σε κάνει καλά, η μαμά θα φέρει το φάρμακο, έτσι θα είναι καλύτερα – και εσύ; τι θα κάνεις για τη μαμά; Θα ταριχεύεις πουλιά; Θα της φτιάχνεις ένα κο[...]