Αυτός λέω, είναι δικός μας. Δεν είναι του ενός ή του άλλου του στιλ – είναι blender επιρροών και θεμάτων. Είναι – αν μεταφράσω τις εμπνεύσεις του –  εδώ και στην [...]

Σπαγγέτι γουέστερν και Ennio Morricone στιλ, μπόλικη Ταραντινίστικη σάλτσα, κόκκινο χώμα και ποδοβολητό από τις ιστορίες του Marty Robbins, ροκενρολ κιθάρες και σκόρπια πνευστά, πο[...]

Είναι σφάλμα και δεν έχεις δίκιο να λες ότι οι Calexico είναι μια tex-mex μπάντα, γιατί, ναι μπορεί να είναι _όταν το θέλουν και είναι γοητευτικοί όσο οι άνεμοι της Αριζόνα_ αλλά δ[...]

Εδώ πάλι. Ο χρόνος, τεχνητή επινόηση. Σε λίγο θα αντικατασταθεί από κάτι περισσότερο γευστικό με λιγότερες θερμίδες, χωρίς συντηρητικά. Ανανέωση. Για να αλλάξει το σύστημα. Aπό το [...]

  Τhis is my soundtrack for these days. And I guess for many days  to come. The breezy music for the road trip always in my mind. ‘Cause we know this, Ray Davies is the [...]

Το ‘χουν τα τραγούδια  – άμα το ‘χουν δηλαδή – να λειτουργούν αυτόνομα σαν άλλος πλανήτης, ΕΤ τύπου, εξωγήινα και αναρωτιέσαι – αναρωτιέμαι δηλαδή – πώς γίν[...]

Θα μ’ ακούσεις να μιλάω με ενθουσιασμό, θα μ’ ακούσεις να μιλάω με αγάπη, θα μ’ ακούσεις να μιλάω με πίστη γι’ αυτή την μπάντα που είναι φευγάτη σε ανοιχτούς δρόμους και συνε[...]

Στο σημείο αυτό ακριβώς όπου…νότιοι άνεμοι σηκώνουν σκόνη, φέρνουν μαζί τους ξύλα και πέτρες και καταπληκτικές ιδέες, που το ταξίδι συνεχίζεται και τίποτε δεν είναι δεδομένο [...]

Σε αυτό το σημείο, κατακαλόκαιρο και με τα στάχυα να έχουν κιτρινίσει, αποκαλύπτω πολύ-αγαπημένο άλμπουμ, και όχι μόνο από τη γνωστή μου συμπάθεια σε rootsy ήχους, folk-americana θ[...]

O καλός μας φίλος ο  Sufjan Stevens  επιστρέφει σπίτι–καιρός ήταν, θα πεις,  μετά από τόσες και τόσες περιπέτειες,  επιστρέφει  κάπου που μπορεί να  είναι μόνος για να θυμηθεί,  να[...]