Η περίσταση είναι η εξής: ο Chris Cacavas αγαπημένος μουσικός έκλεισε τα 60. Πριν από λίγες μέρες, στις 5 Μαίου. Να είναι καλά να τα χιλιάσει. Με αγάπη και φίλους.
Που φίλους έχει πολλούς ο Chris, καλούς φίλους. Και ένας από αυτούς, ο Hawk (Plastic Pals) είχε μια ιδέα. Να καλέσει και άλλους φίλους. Και για να τιμήσουν τον φίλο τους, να πουν ένα δικό του τραγούδι. Δεκαπέντε από εκείνους πολύ πρόθυμα αμέσως ανταποκρίθηκαν και του είπαν έτσι τα χρόνια πολλά. Και: νατο! έτοιμο και το άλμπουμ.
Μέσα στους φίλους, λοιπόν, του Chris είναι και δικοί μας πολύ καλοί φίλοι – και εκλεκτοί καλλιτέχνες. Που είναι και ωραίοι τύποι – τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Για τους Dustbowl, ας πούμε λέω. Τους δικούς μας Dustbowl.
Δρόμοι ανοιχτοί, αέρας της ερήμου, πόλεις τη νύχτα, μυρωδιά βενζίνης, κοσμοχαλασιές και ελπίδα. Οι Dustbowl στου Chris Cacavas, το Better Days.
Λένε για εκείνες τις μέρες που «έχουμε δει» και εκείνες που ίσως – λέτε; – μπορεί να είναι πιο κάτω, μετά τις στροφές. Και τα ακούς, όλα αυτά στο τραγούδι, στην ερμηνεία. Και στην αγάπη των “φαν”.
Ο ίδιος ο Chris Cacavas είχε κάνει την αρχή. Με εκείνο το Song for the fan του 1994. Από το Pale Blond Hell, το άλμπουμ. Αυτό το τραγούδι το λέει τώρα, ο Håkan “Hawk” Soold (των Plastic Pals), ωραία!
Πολύς καλός κόσμος στο άλμπουμ. Μπροστά-μπροστά θα δεις Calexico – φίλοι μας – ο Joe, o John και η παρέα λένε το Just Do Something. Αυτό που ξεκινάει …Don’ t close your Eyes… Μην κλείνεις τα μάτια, μην χαμηλώνεις τη φωνή… Σα να είναι γραμμένο Τώρα! Κάνε κάτι –πριν είναι πολύ αργά. Τα λέμε, δεν τα λέμε;
Κι άλλοι φίλοι και φαν: O Steve Wynn στο Drivin’ Misery. O Chris Eckman στο Winter’s Fallin’ . O σπουδαίος Howe Gelb στο Pale Blonde Hell.
Δείτε, ακούστε και ευχηθείτε στον Chris. Τα γενέθλια κρατάνε μέρες.
